UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

skulawić

Chronologizacja

1806, SDBand

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	skulawię	skulawimy
2 os.	skulawisz	skulawicie
3 os.	skulawi	skulawią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skulawiłem +(e)m skulawił	skulawiłam +(e)m skulawiła	skulawiłom +(e)m skulawiło	skulawiliśmy +(e)śmy skulawili	skulawiłyśmy +(e)śmy skulawiły
2 os.	skulawiłeś +(e)ś skulawił	skulawiłaś +(e)ś skulawiła	skulawiłoś +(e)ś skulawiło	skulawiliście +(e)ście skulawili	skulawiłyście +(e)ście skulawiły
3 os.	skulawił	skulawiła	skulawiło	skulawili	skulawiły

bezosobnik: skulawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skulawmy
2 os.	skulaw	skulawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skulawiłbym bym skulawił	skulawiłabym bym skulawiła	skulawiłobym bym skulawiło	skulawilibyśmy byśmy skulawili	skulawiłybyśmy byśmy skulawiły
2 os.	skulawiłbyś byś skulawił	skulawiłabyś byś skulawiła	skulawiłobyś byś skulawiło	skulawilibyście byście skulawili	skulawiłybyście byście skulawiły
3 os.	skulawiłby by skulawił	skulawiłaby by skulawiła	skulawiłoby by skulawiło	skulawiliby by skulawili	skulawiłyby by skulawiły

bezosobnik: skulawiono by

bezokolicznik: skulawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skulawiwszy

gerundium: skulawienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	skulawienie	skulawienia
D.	skulawienia	skulawień
C.	skulawieniu	skulawieniom
B.	skulawienie	skulawienia
N.	skulawieniem	skulawieniami
Ms.	skulawieniu	skulawieniach
W.	skulawienie	skulawienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: skulawiony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	skulawiony	skulawiony	skulawiony	skulawione	skulawiona
D.	skulawionego	skulawionego	skulawionego	skulawionego	skulawionej
C.	skulawionemu	skulawionemu	skulawionemu	skulawionemu	skulawionej
B.	skulawionego	skulawionego	skulawiony	skulawione	skulawioną
N.	skulawionym	skulawionym	skulawionym	skulawionym	skulawioną
Ms.	skulawionym	skulawionym	skulawionym	skulawionym	skulawionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	skulawieni	skulawieni	skulawione	skulawione
D.	skulawionych	skulawionych	skulawionych	skulawionych
C.	skulawionym	skulawionym	skulawionym	skulawionym
B.	skulawionych	skulawionych	skulawionych	skulawione
N.	skulawionymi	skulawionymi	skulawionymi	skulawionymi
Ms.	skulawionych	skulawionych	skulawionych	skulawionych

odpowiednik aspektowy: kulawić

Pochodzenie

Zob. kuleć

1. konia

Definicja

rzad.

spowodować, że ktoś lub coś zaczyna utykać na nogę

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwyczaje i zachowania zwierząt

Relacje znaczeniowe

synonimy:

okulawić

Cytaty

Diabły [...] uprzykrzały życie chłopom. A to wozy wywracały i konie straszyły, a to owce skulawiły, a to zwiodły kogo na manowce...

źródło: Internet: facebook.com/ViaMountains

Składnia

skulawić

KOGO/CO

2. robotę

Definicja

pot.

popsuć - wykonać jakąś pracę nieumiejętnie lub niedokładnie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające

Relacje znaczeniowe

synonimy:

okulawić, popaprać, popsuć, schrzanić, sfuszerować, skisić, sknocić, skopać, skrochmalić, skwasić, spaćkać, spaprać, spartaczyć, spartolić, spieprzyć, spitolić, zbabrać, zepsuć, zmaścić

Cytaty

Pomysł miałem na górę całkiem odmienny od dotychczasowych malowanek, ale skulawiłem sprawę na etapie koncepcyjnym.

źródło: Internet: pwm.org.pl

- Sędzia skulawił całe widowisko - mówi ze smutkiem. - Puścił Niemcom spalonego, a potem nam nie uznał gola.

źródło: 2:0 dla Podolskiego, 2008-06-08 (gazetalubuska.pl)

Składnia

skulawić

Data ostatniej modyfikacji: 24.07.2024