UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kulawić się

1888, Izydor Kopernicki, Pieśni górali bieskidowych z okolic Rabki, books.google.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kulawiłem się +(e)m się kulawił	kulawiłam się +(e)m się kulawiła	kulawiłom się +(e)m się kulawiło	kulawiliśmy się +(e)śmy się kulawili	kulawiłyśmy się +(e)śmy się kulawiły
2 os.	kulawiłeś się +(e)ś się kulawił	kulawiłaś się +(e)ś się kulawiła	kulawiłoś się +(e)ś się kulawiło	kulawiliście się +(e)ście się kulawili	kulawiłyście się +(e)ście się kulawiły
3 os.	kulawił się	kulawiła się	kulawiło się	kulawili się	kulawiły się

bezosobnik: kulawiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kulawił będę się kulawić	będę się kulawiła będę się kulawić	będę się kulawiło będę się kulawić	będziemy się kulawili będziemy się kulawić	będziemy się kulawiły będziemy się kulawić
2 os.	będziesz się kulawił będziesz się kulawić	będziesz się kulawiła będziesz się kulawić	będziesz się kulawiło będziesz się kulawić	będziecie się kulawili będziecie się kulawić	będziecie się kulawiły będziecie się kulawić
3 os.	będzie się kulawił będzie się kulawić	będzie się kulawiła będzie się kulawić	będzie się kulawiło będzie się kulawić	będą się kulawili będą się kulawić	będą się kulawiły będą się kulawić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kulawmy się
2 os.	kulaw się	kulawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kulawiłbym się bym się kulawił	kulawiłabym się bym się kulawiła	kulawiłobym się bym się kulawiło	kulawilibyśmy się byśmy się kulawili	kulawiłybyśmy się byśmy się kulawiły
2 os.	kulawiłbyś się byś się kulawił	kulawiłabyś się byś się kulawiła	kulawiłobyś się byś się kulawiło	kulawilibyście się byście się kulawili	kulawiłybyście się byście się kulawiły
3 os.	kulawiłby się by się kulawił	kulawiłaby się by się kulawiła	kulawiłoby się by się kulawiło	kulawiliby się by się kulawili	kulawiłyby się by się kulawiły

bezosobnik: kulawiono by się

bezokolicznik: kulawić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: kulawiąc się

gerundium: kulawienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kulawiący się

przest.

kuleć - iść nierówno, chwiejąc się na boki, z powodu utraty sprawności jednej nogi lub obu nóg

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Choroby i ich leczenie przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt zwyczaje i zachowania zwierząt

synonimy:

chromać, chromieć, kulawić, kulawieć, kuleć

Konie bez opamiętania gubiły podkowy i kulawiły się na kamieniach.

źródło: Anna Brzezińska: Letni deszcz. Kielich, 2004 (litlife.club)

Data ostatniej modyfikacji: 24.07.2024