1781,
Tadeusz Nowaczyński, O prozodyi i harmonii języka polskiego, cz. 1, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
pustogłów
|
pustogłowowie
|
ndepr |
pustogłowy
|
depr |
D. |
pustogłowa
|
pustogłowów
|
|
C. |
pustogłowowi
|
pustogłowom
|
|
B. |
pustogłowa
|
pustogłowów
|
|
N. |
pustogłowem
|
pustogłowami
|
|
Ms. |
pustogłowie
|
pustogłowach
|
|
W. |
pustogłowie
|
pustogłowowie
|
ndepr |
pustogłowy
|
depr |
pejorat.
taki, który jest uważany przez mówiącego za bezmyślnego i niezbyt mądrego
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
|
Włodzia [...] traktował pobłażliwie i uważał za pustogłowa.
źródło: Danuta Koral: Wydziedziczeni. Saga rodziny Nolkenów i Chaneckich, 1997 (books.google.pl)
|
|
[...] Bolesław w tak przykrą wdał się krzywomyślność, że podmówił trzech pustogłowów do najszkaradniejszego występu przeciwko biskupowi.
źródło: Józef Szczypka: Legendy polskie, 1983 (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 10.08.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN