Sławofilstwo pozostało Krakowowi aż do XX wieku zupełnie obce; lwowskie kółko literackie, zwiększone niebawem przez emigrantów-emisariuszów (Magnuszewski, Goszczyński i in.), zachwycało się poezją słowiańską, prawdziwą i podrobioną [...].
źródło: Aleksander Brückner: Dzieje kultury polskiej, t. IV, Dzieje Polski rozbiorowej 1795 (1772)–1914, 1946 (bc.gbpizs.gov.pl)