1841,
Hieronim Hilary Łabęcki, Górnictwo w Polsce, t. 1, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
sularz
|
sularze
|
ndepr |
sularze
|
depr |
| D. |
sularza
|
sularzy
|
|
| C. |
sularzowi
|
sularzom
|
|
| B. |
sularza
|
sularzy
|
|
| N. |
sularzem
|
sularzami
|
|
| Ms. |
sularzu
|
sularzach
|
|
| W. |
sularzu
|
sularze
|
ndepr |
sularze
|
depr |
osoba dawniej odpowiedzialna za rozpalania i podtrzymywanie ognia w piecu hutniczym
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
osoby związane z przemysłem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
|
Dzień i noc trwała praca w hutach cynku, przy czym na nocną zmianę zostawali raczej tylko sularze – po jednym na piec.
źródło: Prace Komisji Socjologicznej PAN, 1963 (books.google.pl)
|
|
W hutach [...] w roku 1823 smelcerz pobierał za szychtę 2 złp., a sularz 1 złp. 15 gr.
źródło: Studia z dziejów górnictwa i hutnictwa, 1967 (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 03.10.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN