1818,
Tygodnik Polski i Zagraniczny, nr 35, polona.pl
Mącz (1564) notuje postać sestercyjum .
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
sestercja
|
sestercje
|
|
| D. |
sestercji
|
sestercji
|
neut |
sestercyj
|
char |
| C. |
sestercji
|
sestercjom
|
|
| B. |
sestercję
|
sestercje
|
|
| N. |
sestercją
|
sestercjami
|
|
| Ms. |
sestercji
|
sestercjach
|
|
| W. |
sestercjo
|
sestercje
|
|
łac.
sēstertius
'dwa i pól (asa)'
srebrna moneta o wartości jednej czwartej denara, używana w starożytnym Rzymie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
waluta
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
|
Najpotrzebniejsza rzecz w takiej chwili to pieniądze. Czekają na sestercje od niego, nie na defilady.
źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
|
|
Kto mi da za niego szesnaście tysięcy sestercji! Więcej wart tłusty karp niż ta chuda szkapa!
źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
|
Data ostatniej modyfikacji: 31.01.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN