1936,
Sprawności harcerskie, polona.pl
Od 1925 roku jako przezwisko głównego bohatera powieści „Sobieradek” Jerzego Ostrowskiego
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
sobieradek
|
sobieradkowie
|
ndepr |
sobieradki
|
depr |
| D. |
sobieradka
|
sobieradków
|
|
| C. |
sobieradkowi
|
sobieradkom
|
|
| B. |
sobieradka
|
sobieradków
|
|
| N. |
sobieradkiem
|
sobieradkami
|
|
| Ms. |
sobieradku
|
sobieradkach
|
|
| W. |
sobieradku
|
sobieradkowie
|
ndepr |
sobieradki
|
depr |
C. sobie (< psł. *sobĕ) zaimka zwrotnego się + -radek < radzić (zob. radzić 2 , radzić sobie )
rzad.
ten, kto robi coś samodzielnie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
|
Dzięki sobieradkom nieźle żyją markety budowlane, bo majsterkowicze stanowią ważną część klienteli.
źródło: NKJP: Andrzej Zagrodzki: Zrób to sam, Polityka, 2005-08-27
|
|
Przy wykonywaniu czynności obozowych skauci mogli zdobyć liczne sprawności harcerskie, m.in. kucharza, przewodnika lub sobieradka obozowego.
źródło: NKJP: Jagoda Semków: Harcerska wyprawa, Dziennik Bałtycki, 1999-08-28
|
Data ostatniej modyfikacji: 06.02.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN