UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wiatr

Chronologizacja

2 połowa XIV w., SStp

Pochodzenie

psł. *větrъ

Od: pie. pierwiastka *u̯ē- ‘wiać, dąć’; zob. wiać

1. powietrze

Definicja

ruch powietrza przesuwającego się nad powierzchnią ziemi

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I PRZYRODA Pogoda zjawiska atmosferyczne

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  powietrze

Połączenia

  • duży, gwałtowny, huraganowy, mocny, porywisty, potężny, silny, sztormowy, wielki; delikatny, leciutki, lekki, łagodny, niewielki, słaby, umiarkowany; ciepły, gorący; chłodny, lodowaty, mroźny, zimny; mokry, wilgotny; suchy; cichy; dokuczliwy, okropny, ostry, przejmujący, przenikliwy, straszny; ożywczy, rześki; górski, morski, pustynny; jesienny, letni, wiosenny, zimowy; nocny, wieczorny; południowy, północny, wschodni, zachodni; boczny, przeciwny, zmienny; korzystny, niekorzystny wiatr
  • wiatr od gór, od morza, od oceanu, od zatoki; wiatr z boku, z dołu, z góry, z przodu, z tyłu; z południa, z północy, z zachodu; wiatr ze wschodu
  • wiatr w plecy, w twarz
  • wiatr z deszczem; wiatr za oknem
  • wiatr na twarzy; wiatr o jakimś kierunku, o jakiejś prędkości, o jakiejś sile; wiatr w polu; w uszach; wiatr we włosach
  • wiatr i burza, wiatr i chłód, wiatr i deszcz, wiatr i fale, wiatr i mgła, wiatr i mróz, wiatr i opady, wiatr i słońce, wiatr i susza, wiatr i śnieg, wiatr i śnieżyca, wiatr i jakaś temperatura, wiatr i wilgoć, wiatr i woda, wiatr i zachmurzenie, wiatr i zamieć, wiatr i zimno
  • brak; napór, podmuch, porywy, powiew, tchnienie, uderzenia; gwizd, huk, poszum, szum, świst; zapach; pęd, prędkość, siła, szybkość; kierunek, linia; energia wiatru
  • marsz pod wiatr
  • ochrona, osłona przed wiatrem; walka, zmagania z wiatrem
  • odporny na wiatr
  • wiatr dmie, dmucha, gna, hula, pędzi, powiał, wieje; chłoszcze, smaga, uderza; nadchodzi, nadciąga; nasila się, przybiera na sile, wzmaga się; cichnie, osłabł, przycichł, ucichł, uspokoił się, ustał; kołysze czymś, kręci czymś, miota czymś, porusza czymś, szarpie czymś, targa czymś; przegania coś, roznosi coś, rozrzuca coś, rozwiewa coś; łamie coś, naderwał coś, połamał coś, pozrywał coś, wyrywa coś, zerwał/zrywa coś, zniszczył coś; gra, gwiżdże, huczy, szeleści, szumi, świszczy, wyje
  • czuć, poczuć wiatr
  • gnany, miotany, niesiony, poruszany, smagany, szarpany, targany, wysmagany wiatrem
  • osłonięty od wiatru
  • czekać na wiatr; biec, iść, płynąć pod wiatr; gnany, miotany, niesiony, podwiewany, poruszany, porwany, przenoszony, przyniesiony, roznoszony, rozrzucony, rozwiewany, szarpany, unoszony, targany; nadłamany, naruszony, połamany, powalony, zerwany, złamany, zwalony przez wiatr
  • chronić przed wiatrem; grać, płynąć z wiatrem
  • fruwać, stać; chwiać się, drżeć, falować, kołysać się, łopotać, poruszać się, powiewać, trzepotać, załopotać; rozwiewać się, unosić się; skrzypieć; rozwiany na wietrze
  • szybki jak wiatr
  • przelecieć jak wiatr

Cytaty

[...] nad morzem podczas sztormów wiatr wieje naprawdę silnie.

źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Nic, 2005

W pewnej chwili podmuch wiatru porwał kilka kolorowych biletów i uniósł je na szosę [...].

źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1995

Od rana padał drobny, niesiony wiatrem deszcz.

źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1994

W roku jabłoni kwiaty kwitną krótko, lecz najpiękniej. Często ścina je mróz albo strząsają gwałtowne wiatry.

źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

Występowanie silnych wiatrów i huraganów w Polsce jest rzeczą normalną, różna jest natomiast częstotliwość ich występowania.

źródło: NKJP: (K.W.): Dlaczego wieje?, Dziennik Polski, 1998-10-27

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wiatr
wiatry
D. wiatru
wiatrów
C. wiatrowi
wiatrom
B. wiatr
wiatry
N. wiatrem
wiatrami
Ms. wietrze
wiatrach
W. wietrze
wiatry

2. kierunek rozwoju

Definicja

zespół wydarzeń powodujących lub zwiastujących nadejście czegoś nowego

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

synonimy:  wiaterek, wietrzyk

Połączenia

  • wiatr odnowy, przemian, zmian; historii, wolności
  • wiatr powiał, wieje; zdmuchnął coś

Cytaty

To z Polski zaczął wiać wiatr wolności, który poniósł się nad cały obszar Europy Środkowej i Wschodniej.

źródło: NKJP: Aleksander Kwaśniewski: Przemówienie..., Gazeta Wyborcza, 1997-07-11

Być może zmiecie nas ze sceny politycznej wiatr historii - ale pozostanie po nas ślad na ziemi i wdzięczne wspomnienie przynajmniej tych kilkuset zatrudnionych, którym damy szansę startu życiowego.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 17.11.1993

Klub dosięgnął wiatr zmian, zarówno pod względem kadrowym, jak i finansowym [...].

źródło: NKJP: (zab): Wiatr zmian, Dziennik Polski, 2001-07-23

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. wiatr
wiatry
D. wiatru
wiatrów
C. wiatrowi
wiatrom
B. wiatr
wiatry
N. wiatrem
wiatrami
Ms. wietrze
wiatrach
W. wietrze
wiatry

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

bez ograniczeń + wiatr +
CZEGO

Frazeologizmy

chorągiewka na wietrze
pomyślne wiatry
szczęśliwe wiatry
przychylne wiatry
dobre wiatry
gdzieś hula wiatr
inny wiatr powiał
ktoś złapał wiatr w żagle
ktoś chwycił wiatr w żagle
ktoś nabrał wiatru w żagle
ktoś dostał wiatr w żagle
ktoś łapie wiatr w żagle
ktoś chwyta wiatr w żagle
ktoś nabiera wiatru w żagle
ktoś dostaje wiatr w żagle
ktoś rzuca słowa na wiatr
ktoś mówi na wiatr
ktoś poczuł wiatr w żaglach
ktoś rzuca słowa na wiatr
ktoś mówi na wiatr
ktoś rzucił słowa na wiatr
ktoś sika pod wiatr
ktoś szcza pod wiatr
ktoś wystawia do wiatru kogoś
ktoś wystawił do wiatru kogoś
ktoś złapał wiatr w żagle
ktoś chwycił wiatr w żagle
ktoś nabrał wiatru w żagle
ktoś dostał wiatr w żagle
na cztery wiatry
pod wiatr II
pod wiatr I
pomyślne wiatry
szczęśliwe wiatry
przychylne wiatry
dobre wiatry
róża wiatrów
skąd wiatr wieje
szukaj wiatru w polu
wiatr halny
wiatr słoneczny
wiatrem podszyty

Przysłowia

Biednemu zawsze wiatr w oczy
Biednemu wiatr w oczy
Biednemu wiatr w oczy wieje
Biednemu zawsze wiatr w oczy wieje
Kto sieje wiatr, (ten) zbiera burzę
Kto wiatr sieje, ten burzę zbiera
Data ostatniej modyfikacji: 13.07.2023
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj