1809,
Gazeta Warszawska, nr 1, polona.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
zrzędnica
|
zrzędnice
|
|
| D. |
zrzędnicy
|
zrzędnic
|
|
|
|
| C. |
zrzędnicy
|
zrzędnicom
|
|
| B. |
zrzędnicę
|
zrzędnice
|
|
| N. |
zrzędnicą
|
zrzędnicami
|
|
| Ms. |
zrzędnicy
|
zrzędnicach
|
|
| W. |
zrzędnico
|
zrzędnice
|
|
przest.
kobieta, która wyraża ciągle swoje niezadowolenie w sposób dokuczliwy i męczący
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
|
Kleancie nadał charakter owych żon złośliwych i zrzędnic, które dlatego, iż są cnotliwe, mniemają mieć prawo być nieznośnymi.
źródło: Materiały do Dziejów Teatru w Polsce, 1954, (books.google.pl)
|
Data ostatniej modyfikacji: 15.09.2025
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN