Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | obskurantyzm |
obskurantyzmy |
|
D. | obskurantyzmu |
obskurantyzmów |
|
C. | obskurantyzmowi |
obskurantyzmom |
|
B. | obskurantyzm |
obskurantyzmy |
|
N. | obskurantyzmem |
obskurantyzmami |
|
Ms. | obskurantyzmie |
obskurantyzmach |
|
W. | obskurantyzmie |
obskurantyzmy |
Inne uwagi
Zwykle lp
Pochodzenie
internac.
ang. obscurantism
fr. obscurantisme
niem. Obskurantismus
z łac. obscūrans 'zaciemniający'
Definicja
Noty o użyciu
Ms. lp wymawiany: [opskurantyźmie] lub [opskurantyzmie].
Wymowa
[opskurantysm] lub [opskurantyzm]
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
Relacje znaczeniowe
synonimy: | średniowiecze | |
hiperonimy: | ciemnota |
Połączenia
- obskurantyzm polski, polityczny, religijny
Cytaty
W konsekwencji z jednej strony religijny fundamentalizm, z drugiej postmodernizm, a między nimi wszelkiej maści obskurantyzm, ciemnota i New Age zaczynają narzucać swe standardy publicznej debacie. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Tryumf głupoty, Polityka, 2006-01-07 |
|
Sęk w tym, że pisarz odniósł właśnie oszałamiający sukces swoją powieścią, w której poddał miażdżącej krytyce obskurantyzm i zaściankowość amerykańskiej prowincji. źródło: NKJP: Jarosław Klejnocki: Świat według Goffmana, Polityka, 2004-10-30 |
|
Pojawiały się co prawda książki i artykuły obciążające szlachtę odpowiedzialnością za utratę niepodległości i oskarżające ją o prywatę, ciemnotę i obskurantyzm, ale sytuacja polityczna sprzyjała raczej „pokrzepianiu serc” niż rozdrapywaniu ran. źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004 |
|
Odpowiedzialność za wychowanie wolnego od obskurantyzmu obywatela, jaką przypisywało sobie państwo socjalistyczne, skłaniała do lansowania nowych wzorców świętowania, pozbawionych sacrum, a więc zgodnych ze świecką obyczajowością. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004 |
|
[...] w XVIII-wiecznej Hiszpanii słabi oświeceniowcy zmagali się z katolickim obskurantyzmem wspartym na - łagodniejszym niż w XVI-XVII w., ale jednak wciąż obecnym - terrorze inkwizycji, cenzurze i gospodarczej stagnacji. źródło: NKJP: Adam Krzemiński: Upiory całkiem świeże, Polityka, 2007-03-17 |