Chronologizacja
Pochodzenie
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Ubranie czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | oblec się, odziać się, przyoblec się, przyodziać się | |
| antonimy: | rozdziać się, rozebrać się |
Połączenia
- ubrać się na biało, na czarno, na czerwono
- ubrać się w dres, w garnitur, w koszulkę, w mundur, w strój, w sukienkę
- ubrać się ciepło, elegancko, ładnie, odpowiednio, odświętnie, starannie, stosownie
Cytaty
|
Na uroczystość kapitulacji Grant specjalnie ubrał się w pożyczony mundur szeregowca, tylko na naramiennikach miał generalskie dystynkcje. źródło: KWSJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999 |
|
|
Niebezpieczeństwa nie ma, jeżeli jest to wizyta jednorazowa, gorzej, gdy bez porady pani Kasi nie potrafimy ubrać się na przyjęcie imieninowe kuzynki mamy. źródło: KWSJP: prasa, 2000 |
|
|
A na razie marzysz, żeby się nareszcie ubrać. I to ciepło! źródło: KWSJP: Kinga Dunin: Tabu, 1998 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 os. |
ubiorę się |
ubierzemy się |
|||
| 2 os. |
ubierzesz się |
ubierzecie się |
|||
| 3 os. |
ubierze się |
ubiorą się |
|||
Czas przeszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
ubrałem się +(e)m się ubrał |
ubrałam się +(e)m się ubrała |
ubrałom się +(e)m się ubrało |
ubraliśmy się +(e)śmy się ubrali |
ubrałyśmy się +(e)śmy się ubrały |
| 2 os. |
ubrałeś się +(e)ś się ubrał |
ubrałaś się +(e)ś się ubrała |
ubrałoś się +(e)ś się ubrało |
ubraliście się +(e)ście się ubrali |
ubrałyście się +(e)ście się ubrały |
| 3 os. |
ubrał się |
ubrała się |
ubrało się |
ubrali się |
ubrały się |
bezosobnik: ubrano się
Tryb rozkazujący
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| 1 os. |
ubierzmy się |
|
| 2 os. |
ubierz się |
ubierzcie się |
Tryb warunkowy
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
ubrałbym się bym się ubrał |
ubrałabym się bym się ubrała |
ubrałobym się bym się ubrało |
ubralibyśmy się byśmy się ubrali |
ubrałybyśmy się byśmy się ubrały |
| 2 os. |
ubrałbyś się byś się ubrał |
ubrałabyś się byś się ubrała |
ubrałobyś się byś się ubrało |
ubralibyście się byście się ubrali |
ubrałybyście się byście się ubrały |
| 3 os. |
ubrałby się by się ubrał |
ubrałaby się by się ubrała |
ubrałoby się by się ubrało |
ubraliby się by się ubrali |
ubrałyby się by się ubrały |
bezosobnik: ubrano by się
bezokolicznik: ubrać się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
ubrawszy się
gerundium: ubranie się
rodzaj gramatyczny: dk
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| M. | ubranie się |
ubrania się |
| D. | ubrania się |
ubrań się |
| C. | ubraniu się |
ubraniom się |
| B. | ubranie się |
ubrania się |
| N. | ubraniem się |
ubraniami się |
| Ms. | ubraniu się |
ubraniach się |
| W. | ubranie się |
ubrania się |
odpowiednik aspektowy: ubierać się
Składnia
| Rzosobowy | + | ubrać się | + |
(w CO | na CO)
|