typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny:
panna ,
młoda
kobieta w dniu swojego ślubu
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny
- przyszła panna młoda
- matka, ojciec, rodzice, rodzina; dom; suknia, welon panny młodej
|
Ślub był cichy, ale panna młoda wystąpiła w długiej białej sukni [...].
źródło: NKJP: Aniela Kowalska: Niczego nie żałuję, 2009
|
|
Na przyjęciu weselnym gości rozsadza matka panny młodej. [...] Państwo młodzi siadają obok siebie — panna młoda po prawicy pana młodego.
źródło: NKJP: Tadeusz Rojek: Jak to się je: savoir-vivre przy stole, 1994
|
|
Dziś już nikt pannie młodej nie obcina warkocza i nie wkłada czepka - zamiast tego sama zdejmuje ślubny welon i rzuca za siebie.
źródło: NKJP: Adam Grzeszak: Drogi mąż, najdroższa żona, Polityka, 2001-01-06
|
|
Raz, kiedy krakowianka wychodziła za Japończyka, to wszystkie kobiety wraz z panną młodą były ubrane w kimona.
źródło: NKJP: (ana): Sezon na śluby, Gazeta Krakowska, 2003-08-20
|
|
Coraz więcej panien młodych rezygnuje z wymyślnego kroju sukni na rzecz dobrego jakościowo materiału, np. jedwabiu.
źródło: NKJP: (mat): Marzenie panny młodej, Dziennik Bałtycki, 2001-03-11
|
Data ostatniej modyfikacji: 29.05.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN