UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

uprzeć się

2 połowa XV w., SStp

psł. *uperti sę, *upьrǫ sę 'stawić opór, przeciwstawić się, sprzeciwić się'

Zob. przeć (przed siebie)

pozostać przy swoim zdaniu lub swojej decyzji pomimo argumentów innej osoby lub zaistniałych okoliczności

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Turoń chciał boisko dla młodzieży budować i skocznię narciarską za miastem. Miedza uparł się przy restauracji z motelem. źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Cudowna melina, 1988
	Uparła się na tę podróż, naprawdę niebezpieczną. Nie potrafił jej powstrzymać, chociaż robił, co mógł, aby nie jechała do Czeczenii. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Dwie Miłości, 2008
	Andrew chciał zamówić taksówkę, ale uparła się, że odwiezie go na lotnisko jego terenowym nissanem. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	[...] w Alpach, Górach Skalistych i Andach - wytyczone są trasy dla szaleńców, którzy uparli się, żeby najwyższe szczyty zdobywać na rowerach. źródło: NKJP: Piotr Toborek, Tadeusz Iwanicki: W górę na pedałach, Gazeta Wyborcza, 1992-06-26
	Nie zostanę sama, wydana na pastwę najgorszych obaw. A jeśli uprzesz się jechać, pojadę z tobą. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uparłem się +(e)m się uparł	uparłam się +(e)m się uparła	uparłom się +(e)m się uparło	uparliśmy się +(e)śmy się uparli	uparłyśmy się +(e)śmy się uparły
2 os.	uparłeś się +(e)ś się uparł	uparłaś się +(e)ś się uparła	uparłoś się +(e)ś się uparło	uparliście się +(e)ście się uparli	uparłyście się +(e)ście się uparły
3 os.	uparł się	uparła się	uparło się	uparli się	uparły się

bezosobnik: uparto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uprzyjmy się
2 os.	uprzyj się	uprzyjcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uparłbym się bym się uparł	uparłabym się bym się uparła	uparłobym się bym się uparło	uparlibyśmy się byśmy się uparli	uparłybyśmy się byśmy się uparły
2 os.	uparłbyś się byś się uparł	uparłabyś się byś się uparła	uparłobyś się byś się uparło	uparlibyście się byście się uparli	uparłybyście się byście się uparły
3 os.	uparłby się by się uparł	uparłaby się by się uparła	uparłoby się by się uparło	uparliby się by się uparli	uparłyby się by się uparły

bezosobnik: uparto by się

bezokolicznik: uprzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uparłszy się

gerundium: uparcie się

rodzaj gramatyczny: dk

Data ostatniej modyfikacji: 26.06.2014