Chronologizacja
Pochodzenie
Zob. rzucić
1. człowiek
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
Cytaty
|
Przemoc mu się skończyła. I wiedział, że ja to wiem. Jeśli do niedawna nie potrzebował ubiegać się o niczyją łaskę, będąc groźny, mogąc narzucić się siłą, to teraz leżał tutaj przede mną w swej męskości agresywnej, wściekłej, ale już pozbawionej szponów i zmuszonej szukać współczucia... źródło: KWSJP: Witold Gombrowicz: Pornografia, 1960 |
|
|
W tym samym czasie król pruski zbroił swe regimenty, car Piotr zaś, zwycięzca spod Połtawy, sięgał po hegemonię w tej części Europy. On też w okresie najzajadlejszych walk z Sasami w dobie konfederacji tarnogrodzkiej narzucił się jako rozjemca między zwaśnionymi stronami. źródło: KWSJP: Jarema Maciszewski: Szlachta polska i jej państwo, 1986 |
|
|
Polska od wielu lat toczyła wojny z zakonem krzyżackim. W 1420 r. narzucił się na rozjemcę w tym sporze król Zygmunt Luksemburczyk i przyznał Pomorze krzyżakom. źródło: KWSJP: Maria Bogucka: Kazimierz Jagiellończyk, 1978 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 os. |
narzucę się |
narzucimy się |
|||
| 2 os. |
narzucisz się |
narzucicie się |
|||
| 3 os. |
narzuci się |
narzucą się |
|||
Czas przeszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
narzuciłem się +(e)m się narzucił |
narzuciłam się +(e)m się narzuciła |
narzuciłom się +(e)m się narzuciło |
narzuciliśmy się +(e)śmy się narzucili |
narzuciłyśmy się +(e)śmy się narzuciły |
| 2 os. |
narzuciłeś się +(e)ś się narzucił |
narzuciłaś się +(e)ś się narzuciła |
narzuciłoś się +(e)ś się narzuciło |
narzuciliście się +(e)ście się narzucili |
narzuciłyście się +(e)ście się narzuciły |
| 3 os. |
narzucił się |
narzuciła się |
narzuciło się |
narzucili się |
narzuciły się |
bezosobnik: narzucono się
Tryb rozkazujący
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| 1 os. |
narzućmy się |
|
| 2 os. |
narzuć się |
narzućcie się |
Tryb warunkowy
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
narzuciłbym się bym się narzucił |
narzuciłabym się bym się narzuciła |
narzuciłobym się bym się narzuciło |
narzucilibyśmy się byśmy się narzucili |
narzuciłybyśmy się byśmy się narzuciły |
| 2 os. |
narzuciłbyś się byś się narzucił |
narzuciłabyś się byś się narzuciła |
narzuciłobyś się byś się narzuciło |
narzucilibyście się byście się narzucili |
narzuciłybyście się byście się narzuciły |
| 3 os. |
narzuciłby się by się narzucił |
narzuciłaby się by się narzuciła |
narzuciłoby się by się narzuciło |
narzuciliby się by się narzucili |
narzuciłyby się by się narzuciły |
bezosobnik: narzucono by się
bezokolicznik: narzucić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
narzuciwszy się
gerundium: narzucenie się
rodzaj gramatyczny: dk
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| M. | narzucenie się |
narzucenia się |
| D. | narzucenia się |
narzuceń się |
| C. | narzuceniu się |
narzuceniom się |
| B. | narzucenie się |
narzucenia się |
| N. | narzuceniem się |
narzuceniami się |
| Ms. | narzuceniu się |
narzuceniach się |
| W. | narzucenie się |
narzucenia się |
odpowiednik aspektowy: narzucać się
Składnia
| Rzosobowy | + | narzucić się | + |
|
2. myśl
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Działalność intelektualna człowieka nazwy działań intelektualnych człowieka
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | nasunąć się |
Cytaty
|
Problematyka środków masowego przekazu narzuciła się z taką siłą naszej uwadze dzięki rozległości ich zasięgu. źródło: KWSJP: Marcin Czerwiński: System książki, 1976 |
|
|
Kwestie te narzuciły się z całą ostrością Platonowi. źródło: KWSJP: Zofia Mitosek (red.): Mimesis w literaturze, kulturze i sztuce, 1992 |
|
|
Tymczasem temat narzucił się sam, wystarczyło tylko rozejrzeć się wokół siebie, by w oczy zakłuła obecność młodych ludzi wśród szarzyzny tłumu. źródło: KWSJP: PISZ „Ody do młodości” ciąg dalszy, Panorama Mazurska, 1998, nr 8 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| 1 os. |
narzucę się |
narzucimy się |
|||
| 2 os. |
narzucisz się |
narzucicie się |
|||
| 3 os. |
narzuci się |
narzucą się |
|||
Czas przeszły
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
narzuciłem się +(e)m się narzucił |
narzuciłam się +(e)m się narzuciła |
narzuciłom się +(e)m się narzuciło |
narzuciliśmy się +(e)śmy się narzucili |
narzuciłyśmy się +(e)śmy się narzuciły |
| 2 os. |
narzuciłeś się +(e)ś się narzucił |
narzuciłaś się +(e)ś się narzuciła |
narzuciłoś się +(e)ś się narzuciło |
narzuciliście się +(e)ście się narzucili |
narzuciłyście się +(e)ście się narzuciły |
| 3 os. |
narzucił się |
narzuciła się |
narzuciło się |
narzucili się |
narzuciły się |
bezosobnik: narzucono się
Tryb rozkazujący
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| 1 os. |
narzućmy się |
|
| 2 os. |
narzuć się |
narzućcie się |
Tryb warunkowy
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | ż | n | mo | -mo | |
| 1 os. |
narzuciłbym się bym się narzucił |
narzuciłabym się bym się narzuciła |
narzuciłobym się bym się narzuciło |
narzucilibyśmy się byśmy się narzucili |
narzuciłybyśmy się byśmy się narzuciły |
| 2 os. |
narzuciłbyś się byś się narzucił |
narzuciłabyś się byś się narzuciła |
narzuciłobyś się byś się narzuciło |
narzucilibyście się byście się narzucili |
narzuciłybyście się byście się narzuciły |
| 3 os. |
narzuciłby się by się narzucił |
narzuciłaby się by się narzuciła |
narzuciłoby się by się narzuciło |
narzuciliby się by się narzucili |
narzuciłyby się by się narzuciły |
bezosobnik: narzucono by się
bezokolicznik: narzucić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
narzuciwszy się
gerundium: narzucenie się
rodzaj gramatyczny: dk
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
|---|---|---|
| M. | narzucenie się |
narzucenia się |
| D. | narzucenia się |
narzuceń się |
| C. | narzuceniu się |
narzuceniom się |
| B. | narzucenie się |
narzucenia się |
| N. | narzuceniem się |
narzuceniami się |
| Ms. | narzuceniu się |
narzuceniach się |
| W. | narzucenie się |
narzucenia się |
odpowiednik aspektowy: narzucać się
Składnia
| Rznieżywotny | + | narzucić się | + |
|