Chronologizacja
Pochodzenie
Zob. równać
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające
Połączenia
- dorównać człowiekowi, kolegom, konkurencji, liderom, mężczyznom, mistrzom, ojcu, poprzednikowi, rówieśnikom, rywalom; (rozwiniętym) krajom, państwom; Europie, Zachodowi; ideałowi, standardom
- dorównać liczbą, popularnością, poziomem, urodą, wzrostem
- trudno dorównać
- być w stanie, móc, musieć, potrafić, próbować, starać się, usiłować, zdołać dorównać
Cytaty
- Nie ma w Imeskarii nikogo, kto by mi dorównał, Calminie Fen. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002 |
|
Skrycie coraz mocniej zaciskał pasa, a głośno pokpiwał, że wkrótce smukłością dorówna Nataszy. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963 |
|
Po spisaniu swej wizji uznała, że żaden drukowany tekst nie dorówna jej przeżyciom. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Europejka, 2004 |
|
Miała wrażenie, że pani Steinberg zapraszała tylko tych gości, którzy strojem i zachowaniem dorównają jej wyrafinowanemu gustowi. źródło: NKJP: Mija Kabat: Kontrakt panny Brandt, |
|
Pragnęła dorównać babce w bogactwie. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Fausta, 2010 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
1 os. |
dorównam |
dorównamy |
|||
2 os. |
dorównasz |
dorównacie |
|||
3 os. |
dorówna |
dorównają |
Czas przeszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
dorównałem +(e)m dorównał |
dorównałam +(e)m dorównała |
dorównałom +(e)m dorównało |
dorównaliśmy +(e)śmy dorównali |
dorównałyśmy +(e)śmy dorównały |
2 os. |
dorównałeś +(e)ś dorównał |
dorównałaś +(e)ś dorównała |
dorównałoś +(e)ś dorównało |
dorównaliście +(e)ście dorównali |
dorównałyście +(e)ście dorównały |
3 os. |
dorównał |
dorównała |
dorównało |
dorównali |
dorównały |
bezosobnik: dorównano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
1 os. |
dorównajmy |
|
2 os. |
dorównaj |
dorównajcie |
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
dorównałbym bym dorównał |
dorównałabym bym dorównała |
dorównałobym bym dorównało |
dorównalibyśmy byśmy dorównali |
dorównałybyśmy byśmy dorównały |
2 os. |
dorównałbyś byś dorównał |
dorównałabyś byś dorównała |
dorównałobyś byś dorównało |
dorównalibyście byście dorównali |
dorównałybyście byście dorównały |
3 os. |
dorównałby by dorównał |
dorównałaby by dorównała |
dorównałoby by dorównało |
dorównaliby by dorównali |
dorównałyby by dorównały |
bezosobnik: dorównano by
bezokolicznik: dorównać
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
dorównawszy
gerundium: dorównanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
M. | dorównanie |
dorównania |
D. | dorównania |
dorównań |
C. | dorównaniu |
dorównaniom |
B. | dorównanie |
dorównania |
N. | dorównaniem |
dorównaniami |
Ms. | dorównaniu |
dorównaniach |
W. | dorównanie |
dorównania |
odpowiednik aspektowy: dorównywać
Składnia
+ | dorównać | + |
KOMU/CZEMU +
(CZYM)
|
|
+ | dorównać | + |
KOMU/CZEMU +
(w CZYM)
|