część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
obłudnik
|
obłudnicy
|
ndepr |
obłudniki
|
depr |
| D. |
obłudnika
|
obłudników
|
|
| C. |
obłudnikowi
|
obłudnikom
|
|
| B. |
obłudnika
|
obłudników
|
|
| N. |
obłudnikiem
|
obłudnikami
|
|
| Ms. |
obłudniku
|
obłudnikach
|
|
| W. |
obłudniku
|
obłudnicy
|
ndepr |
obłudniki
|
depr |
ktoś, kto ukrywa swoje prawdziwe myśli i uczucia, aby przedstawić się w lepszym świetle
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
|
I nie jest obłudnikiem, nie kłamie.
źródło: NKJP: Znalezione w sieci, Dziennik Polski, 2008-07-29
|
|
Pojawiła się opinia, że W. to spryciarz i obłudnik, który mówi jedno, a robi drugie.
źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Z lasu na wojny i pokoje, Polityka nr 2300, 2001-06-02
|
|
Trzymajmy się jak najdalej od adwokatów i radców prawnych. To notoryczni kłamcy i obłudnicy. Na tym polega ich zawód.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009
|
Data ostatniej modyfikacji: 06.03.2017
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN