UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

odchody

Chronologizacja

2 połowa XIX w., Bańk
Od XVI w.  odchód ; w znaczeniu bliskim współczesnemu od 1793 r.

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: p3

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. odchody
D. odchodów
C. odchodom
B. odchody
N. odchodami
Ms. odchodach
W. odchody

Pochodzenie

Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego  odchodzić ; zob.  chodzić 

Definicja

zbędne produkty przemiany materii wydalane przez organizm ludzki i zwierzęcy w postaci moczu i kału

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA Świat zwierząt budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

Relacje znaczeniowe

synonimy:  ekskrementy

Połączenia

  • cuchnące; gołębie, kocie, końskie, kurze, psie; ptasie, ludzkie, zwierzęce; własne odchody
  • odchody gołębi, ptaków, psów; ludzi, zwierząt
  • smród, woń odchodów
  • odchody niszczą coś
  • sprzątnąć, pozostawić, usuwać, zakopać, zbierać, zjadać, zostawić odchody

Cytaty

Śladami sarn są ich tropy i pozostawione odchody.

źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955

W sieni cuchnęło kocimi odchodami i gnijącą kapustą.

źródło: NKJP: Michał Bielecki: Osiedle prominentów, 1997

Włóczędzy wykopywali jamy, grzali się w ciepłych odchodach.

źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Bezprizorni, Gazeta Wyborcza, 1996-03-22
Data ostatniej modyfikacji: 26.11.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN