UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

odroczyć

Chronologizacja

SL, SWil, SJPWar, SJPDor, SJPSz, SJPDun, ISJP, PSWP, USJP

Pochodzenie

Czasownik odrzeczownikowy od rok ; zob. rok

Definicja

urzęd.

odłożyć wykonanie czegoś na później

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości czasu upływ czasu

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Funkcjonowanie państwa urzędy i ich funkcjonowanie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Prawo i łamanie prawa sąd

Połączenia

sąd, sejm, marszałek odroczył; kolegium odroczyło
odroczyć debatę, dyskusję; obrady, posiedzenie, proces, rozprawę; głosowanie, ogłoszenie; decyzję; rozpoczęcie, zakończenie; wejście w życie; dług, opłatę, płatność, podatek, spłatę; karę, wyrok; egzekucję; wykonanie; służbę; sprawę; termin
bezterminowo, ponownie odroczyć
postanowić odroczyć; ulec odroczeniu
możliwość; okres, termin odroczenia

Cytaty

Rząd odroczył wdrożenie tej ustawy, tłumacząc się względami technicznymi, koniecznością zorganizowania odpowiednich struktur, służb do obsługi tego dość złożonego mechanizmu, dotyczącego przecież setek tysięcy, jak mniemam, osób.

źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.05.1996

Zarząd Miasta postanowił odroczyć decyzję w sprawie powołania dzielnicowych komisji wyborczych, ich przewodniczących, zastępców i sekretarzy.

źródło: NKJP: Znajomi królika..., Dziennik Polski, 1998-08-18

Dowiedzieliśmy się, że powodzianie mogą liczyć w tym banku na znacznie odroczone spłaty kredytów i odsetek od nich.

źródło: NKJP: Anna Mackiewicz: Pomoc dla powodzian, Gazeta Wyborcza, 1997-07-16

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	odroczę	odroczymy
2 os.	odroczysz	odroczycie
3 os.	odroczy	odroczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odroczyłem +(e)m odroczył	odroczyłam +(e)m odroczyła	odroczyłom +(e)m odroczyło	odroczyliśmy +(e)śmy odroczyli	odroczyłyśmy +(e)śmy odroczyły
2 os.	odroczyłeś +(e)ś odroczył	odroczyłaś +(e)ś odroczyła	odroczyłoś +(e)ś odroczyło	odroczyliście +(e)ście odroczyli	odroczyłyście +(e)ście odroczyły
3 os.	odroczył	odroczyła	odroczyło	odroczyli	odroczyły

bezosobnik: odroczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odroczmy
2 os.	odrocz	odroczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odroczyłbym bym odroczył	odroczyłabym bym odroczyła	odroczyłobym bym odroczyło	odroczylibyśmy byśmy odroczyli	odroczyłybyśmy byśmy odroczyły
2 os.	odroczyłbyś byś odroczył	odroczyłabyś byś odroczyła	odroczyłobyś byś odroczyło	odroczylibyście byście odroczyli	odroczyłybyście byście odroczyły
3 os.	odroczyłby by odroczył	odroczyłaby by odroczyła	odroczyłoby by odroczyło	odroczyliby by odroczyli	odroczyłyby by odroczyły

bezosobnik: odroczono by

bezokolicznik: odroczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odroczywszy

gerundium: odroczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	odroczenie	odroczenia
D.	odroczenia	odroczeń
C.	odroczeniu	odroczeniom
B.	odroczenie	odroczenia
N.	odroczeniem	odroczeniami
Ms.	odroczeniu	odroczeniach
W.	odroczenie	odroczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: odroczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	odroczony	odroczony	odroczony	odroczone	odroczona
D.	odroczonego	odroczonego	odroczonego	odroczonego	odroczonej
C.	odroczonemu	odroczonemu	odroczonemu	odroczonemu	odroczonej
B.	odroczonego	odroczonego	odroczony	odroczone	odroczoną
N.	odroczonym	odroczonym	odroczonym	odroczonym	odroczoną
Ms.	odroczonym	odroczonym	odroczonym	odroczonym	odroczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	odroczeni	odroczeni	odroczone	odroczone
D.	odroczonych	odroczonych	odroczonych	odroczonych
C.	odroczonym	odroczonym	odroczonym	odroczonym
B.	odroczonych	odroczonych	odroczonych	odroczone
N.	odroczonymi	odroczonymi	odroczonymi	odroczonymi
Ms.	odroczonych	odroczonych	odroczonych	odroczonych

odpowiednik aspektowy: odraczać

Składnia

Rz _osobowy

odroczyć

Data ostatniej modyfikacji: 14.06.2011