książę krwi

Niechybnie zginie całe miasto - skarży się w połowie XVII wieku pewien ksiądz z Bonn, gdzie pod naciskiem arcybiskupa Kolonii, bawarskiego księcia krwi Ferdynanda palono nawet trzyletnie dzieci za rzekome obcowanie z diabłami .

źródło: NKJP: Tomasz Plata: Krzyż Pański z Deschnerem, Gazeta Wyborcza, 1995-09-13

W niespokojnym tłumie książęta krwi bez żenady przepychają się z pospólstwem; wielkie damy obok dziwek, złodzieje i oszuści obok statecznych kupców i mieszczan, rzezimieszki i poeci - wszyscy tłoczą się do sklepów i mieszkań, gdzie dokonuje się transakcji.

źródło: NKJP: Hazardzista, Dziennik Polski, 2001-03-17

Arystokratyczna Francja jest zszokowana aresztowaniem księcia krwi, w dodatku kapłana, nieomal przy ołtarzu.

źródło: NKJP: Naszyjnik królowej, Dziennik Polski, 2000-01-08

Podobnie jest we Włoszech, zaś w Austrii - wręcz przeciwnie, bo tam tylko wyższa arystokracja (bo jest również niższa; do wyższej należą książęta krwi i książęta, zaś do niższej hrabiowie, freiherrowie i baroni) mówiła do siebie „Du” z racji powszechnego pokrewieństwa

źródło: NKJP: brat chama: Ty, wy czy pan?, Dziennik Polski, 2002-11-18

W jednym ze szkiców literackich tego znakomitego erudyty znalazłem krótką wzmiankę o pełnym temperamentu księciu krwi, który obrażony o coś na papieża urządził mu podczas audiencji taką piekielną awanturę, jakiej Watykan nie przeżył od czasu najazdu Attyli. Tym popędliwym księciem krwi był nie kto inny, jak książę Stanisław Poniatowski.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1960