to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym nie jest duża; o innych obiektach można być dużo bardziej pewnym, że mają daną cechą niż o tym
Tak się nam świetnie jeździło, że troszeczkę się spóźniliśmy na obiad.
źródło: NKJP: Stanisław Kowalewski: Czarne okna, 1993
Zdziwiło mnie to troszeczkę , ale pomyślałem, że może ma na przykład dwa tysiące dzieci.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Bardzo dużo pajacyków, 2005
Może słuchawka była troszeczkę krzywa, ale właściwie nie warto zwracać na to uwagi.
źródło: NKJP: Maria Krüger: Witaj, Karolciu, 1994
Problem w tym, że kiedy zmuszasz ludzi, aby śpiewali troszeczkę ładniej, pozbawiasz ich tego, co najcenniejsze, czyli indywidualności.
źródło: NKJP: Roman Pawłowski: Na Huculszczyźnie dziś jeszcze leczą śpiewem i dźwiękiem drumli, Gazeta Wyborcza, 1999-02-25
[...] pan tego..., no wie pan, porządny człowiek, ale chyba troszeczkę Żyd / Cygan / Polak / Hucuł (niepotrzebne skreślić).
źródło: NKJP: Krzysztof Rutkowski: Paryskie pasaże, Gazeta Wyborcza, 1992-10-20
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
Inne uwagi
Zdrobnienie od wyrażenia trochę
troszeczkę _Cz., Przym. st. równy lub wyższy , Przysł. st. równy lub wyższy , rzadziej Rz. w M. - cecha stopniowalna
szyk: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN