UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

kompletnie II

I

Chronologizacja

SWil, SJPWar, SJPDor, SJPSz, SJPDun, ISJP, PSWP, USJP

Pochodzenie

Przysł. od  komplet 

Definicja

to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że obejmuje ona wszystkie części tego

Kategoria znaczeniowa

wykładnik stopnia cechy

Relacje znaczeniowe

(quasi)synonimy:  całkiem, całkowicie, definitywnie II, zupełnie
(quasi)antonimy:  niezupełnie

Cytaty

Był kompletnie pijany.

źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999

Ale zaraz za miastem złapał nas ulewny deszcz, więc kompletnie przemoczeni musieliśmy wrócić do domów.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1993

Faceci w takich sytuacjach potrafią kompletnie odlecieć.

źródło: NKJP: Piotr Krawczyk: Plamka światła, 1997

Kamienica istotnie jest secesyjna, zabytkowa i dziś kompletnie zrujnowana.

źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1997

Zamurowało mnie kompletnie.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1993

Odmiana

część mowy: operator metapredykatywny

podklasa: operator gradacji

Składnia

kompletnie _
Przym. st. równy, Cz. - cecha stopniowalna będąca rezultatem procesu lub czynności
ograniczenia zakresu użycia:
nie: z Przym. utworzonymi za pomocą formantów wyrażających osłabienie natężenia danej cechy, np.  -awy 
szyk: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 01.09.2014
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN