UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

wzburzyć się

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł

Pochodzenie

Zob. burzyć

1. o morzu

Definicja

zacząć falować, kotłować się lub pienić się

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii stan skupienia, trwałość materii

Połączenia

woda wzburzyła się; morze wzburzyło się

Cytaty

Gdy ukończyłem ablucję i pranie, ciecz w sadzawce wzburzyła się nagle, na jej powierzchni jęły się tworzyć ogromne bąble, które z sykiem pękały, uwalniając gaz, jaki je wypełniał.

źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006

Podporucznik Hromadko ujął butelkę, odwrócił szyjką do dołu i dwa razy uderzył w dno nasadą dłoni. Wino wzburzyło się, zapieniło, ale szybko uspokoiło, gotowe do rozlania.

źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998

Woda w misie wzburzyła się, podniosła, wystrzeliła w górę strumieniem, obryzgując ludzi.

źródło: NKJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	wzburzę się	wzburzymy się
2 os.	wzburzysz się	wzburzycie się
3 os.	wzburzy się	wzburzą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzburzyłem się +(e)m się wzburzył	wzburzyłam się +(e)m się wzburzyła	wzburzyłom się +(e)m się wzburzyło	wzburzyliśmy się +(e)śmy się wzburzyli	wzburzyłyśmy się +(e)śmy się wzburzyły
2 os.	wzburzyłeś się +(e)ś się wzburzył	wzburzyłaś się +(e)ś się wzburzyła	wzburzyłoś się +(e)ś się wzburzyło	wzburzyliście się +(e)ście się wzburzyli	wzburzyłyście się +(e)ście się wzburzyły
3 os.	wzburzył się	wzburzyła się	wzburzyło się	wzburzyli się	wzburzyły się

bezosobnik: wzburzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wzburzmy się
2 os.	wzburz się	wzburzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wzburzyłbym się bym się wzburzył	wzburzyłabym się bym się wzburzyła	wzburzyłobym się bym się wzburzyło	wzburzylibyśmy się byśmy się wzburzyli	wzburzyłybyśmy się byśmy się wzburzyły
2 os.	wzburzyłbyś się byś się wzburzył	wzburzyłabyś się byś się wzburzyła	wzburzyłobyś się byś się wzburzyło	wzburzylibyście się byście się wzburzyli	wzburzyłybyście się byście się wzburzyły
3 os.	wzburzyłby się by się wzburzył	wzburzyłaby się by się wzburzyła	wzburzyłoby się by się wzburzyło	wzburzyliby się by się wzburzyli	wzburzyłyby się by się wzburzyły

bezosobnik: wzburzono by się

bezokolicznik: wzburzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wzburzywszy się

gerundium: wzburzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	wzburzenie się	wzburzenia się
D.	wzburzenia się	wzburzeń się
C.	wzburzeniu się	wzburzeniom się
B.	wzburzenie się	wzburzenia się
N.	wzburzeniem się	wzburzeniami się
Ms.	wzburzeniu się	wzburzeniach się
W.	wzburzenie się	wzburzenia się

odpowiedniki aspektowe: burzyć się , wzburzać się

2. o człowieku

Definicja

odczuć wzburzenie - stan psychiczny

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

Cytaty

W dolinie Uhryń będzie już niedługo raj na ziemi. Są tacy, co wzburzą się na te słowa i powiedzą: W Uhryniu raj już jest.

źródło: NKJP: (IK): Budowanie raju, Gazeta Krakowska, 2002-07-31

Wyjadę i zapomnisz o mnie. I ja o tobie. Wzburzyła się. - Co ty wygadujesz!

źródło: NKJP: Józef Hen: Bruliony profesora T., 2006

Po decyzji o odwołaniu stamtąd księdza wikarego [...], mieszkańcy wzburzyli się i obwiniali swojego proboszcza.

źródło: NKJP: (BOL): Spokój przed plebanią, Gazeta Krakowska, 2006-03-28