Oni myśleli, że my tu... Poczułam, że oblewa mnie rumieniec. Cofnęłam się na korytarz i zamknęłam drzwi. Nagle zrozumiałam te dziwne uśmiechy recepcjonistki, gdy parę razy spytałam ją, czy Gabriel już jest.
źródło: NKJP: Ewa Siarkiewicz: Kuźnia na rozdrożu, 2008
Zamknijmy ten bardzo krępujący dla młodej osoby jak ja temat (rumieniec mnie oblewa na samą myśl).
źródło: NKJP: Internet
Skąd się tu wzięłaś? Marta czuje, że oblewa ją rumieniec. Myślisz, że tylko ty masz prawo mnie podglądać? Paulina wzrusza ramionami. Teraz sama wiesz, jakie to głupie uczucie.
źródło: NKJP: Anna Onichimowska: Trzecie oko, 2009
[...] kaleczyli niemiłosiernie polską mowę, że wyłaziło z nich chamstwo i nieuctwo, że kiedy ich człowiek słuchał albo czytał, to oblewał go rumieniec wstydu.