Chronologizacja
Pochodzenie
psł. *orz-ml̥viti (sę)
Zob. mówić
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Język mówienie
Połączenia
- rozmówić się z dziećmi, z synem, z żoną, z właścicielem; z oskarżonym
- rozmówić się poważnie
Cytaty
Stowarzyszenie spełni funkcję „piorunochronu”. Niezadowoleni nie będą pikietować, awanturować się w biurze, tylko rozmówią się z właścicielem przy stole konferencyjnym za pośrednictwem stowarzyszenia. źródło: NKJP: Włodzimierz Kupisz, Dokąd zmierzasz, Ptaku, Dziennik Łódzki , 2003-11-07 |
|
Nic nie kupię synowi! Zamierzam rozmówić się z nim, jak tylko wróci z zawodów pływackich. źródło: NKJP: (BN), Jak się dogadać z nastolatkiem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-01-02 |
|
Chodźmy, chodźmy. - Pociągnął mnie za ramię, człowiek z wystawy bowiem coraz groźniej unosił się i zapewne miał zamiar po męsku się z nami rozmówić. źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005 |
Odmiana
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
1 os. |
rozmówię się |
rozmówimy się |
|||
2 os. |
rozmówisz się |
rozmówicie się |
|||
3 os. |
rozmówi się |
rozmówią się |
Czas przeszły
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
rozmówiłem się +(e)m się rozmówił |
rozmówiłam się +(e)m się rozmówiła |
rozmówiłom się +(e)m się rozmówiło |
rozmówiliśmy się +(e)śmy się rozmówili |
rozmówiłyśmy się +(e)śmy się rozmówiły |
2 os. |
rozmówiłeś się +(e)ś się rozmówił |
rozmówiłaś się +(e)ś się rozmówiła |
rozmówiłoś się +(e)ś się rozmówiło |
rozmówiliście się +(e)ście się rozmówili |
rozmówiłyście się +(e)ście się rozmówiły |
3 os. |
rozmówił się |
rozmówiła się |
rozmówiło się |
rozmówili się |
rozmówiły się |
bezosobnik: rozmówiono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
1 os. |
rozmówmy się |
|
2 os. |
rozmów się |
rozmówcie się |
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||||
---|---|---|---|---|---|
m | ż | n | mo | -mo | |
1 os. |
rozmówiłbym się bym się rozmówił |
rozmówiłabym się bym się rozmówiła |
rozmówiłobym się bym się rozmówiło |
rozmówilibyśmy się byśmy się rozmówili |
rozmówiłybyśmy się byśmy się rozmówiły |
2 os. |
rozmówiłbyś się byś się rozmówił |
rozmówiłabyś się byś się rozmówiła |
rozmówiłobyś się byś się rozmówiło |
rozmówilibyście się byście się rozmówili |
rozmówiłybyście się byście się rozmówiły |
3 os. |
rozmówiłby się by się rozmówił |
rozmówiłaby się by się rozmówiła |
rozmówiłoby się by się rozmówiło |
rozmówiliby się by się rozmówili |
rozmówiłyby się by się rozmówiły |
bezosobnik: rozmówiono by się
bezokolicznik: rozmówić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
rozmówiwszy się
gerundium: rozmówienie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza | liczba mnoga | |
---|---|---|
M. | rozmówienie się |
rozmówienia się |
D. | rozmówienia się |
rozmówień się |
C. | rozmówieniu się |
rozmówieniom się |
B. | rozmówienie się |
rozmówienia się |
N. | rozmówieniem się |
rozmówieniami się |
Ms. | rozmówieniu się |
rozmówieniach się |
W. | rozmówienie się |
rozmówienia się |
Składnia
+ | rozmówić się | + |
z KIM/CZYM
|