UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zaprawić się

Chronologizacja

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zaprawię się	zaprawimy się
2 os.	zaprawisz się	zaprawicie się
3 os.	zaprawi się	zaprawią się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiłem się +(e)m się zaprawił	zaprawiłam się +(e)m się zaprawiła	zaprawiłom się +(e)m się zaprawiło	zaprawiliśmy się +(e)śmy się zaprawili	zaprawiłyśmy się +(e)śmy się zaprawiły
2 os.	zaprawiłeś się +(e)ś się zaprawił	zaprawiłaś się +(e)ś się zaprawiła	zaprawiłoś się +(e)ś się zaprawiło	zaprawiliście się +(e)ście się zaprawili	zaprawiłyście się +(e)ście się zaprawiły
3 os.	zaprawił się	zaprawiła się	zaprawiło się	zaprawili się	zaprawiły się

bezosobnik: zaprawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaprawmy się
2 os.	zapraw się	zaprawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaprawiłbym się bym się zaprawił	zaprawiłabym się bym się zaprawiła	zaprawiłobym się bym się zaprawiło	zaprawilibyśmy się byśmy się zaprawili	zaprawiłybyśmy się byśmy się zaprawiły
2 os.	zaprawiłbyś się byś się zaprawił	zaprawiłabyś się byś się zaprawiła	zaprawiłobyś się byś się zaprawiło	zaprawilibyście się byście się zaprawili	zaprawiłybyście się byście się zaprawiły
3 os.	zaprawiłby się by się zaprawił	zaprawiłaby się by się zaprawiła	zaprawiłoby się by się zaprawiło	zaprawiliby się by się zaprawili	zaprawiłyby się by się zaprawiły

bezosobnik: zaprawiono by się

bezokolicznik: zaprawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaprawiwszy się

gerundium: zaprawienie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zaprawienie się	zaprawienia się
D.	zaprawienia się	zaprawień się
C.	zaprawieniu się	zaprawieniom się
B.	zaprawienie się	zaprawienia się
N.	zaprawieniem się	zaprawieniami się
Ms.	zaprawieniu się	zaprawieniach się
W.	zaprawienie się	zaprawienia się

odpowiednik aspektowy: zaprawiać się

Pochodzenie

Od: prawić ; zob. prawy

1. w walce

Definicja

nabrać w czymś wprawy i doświadczenia

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

Relacje znaczeniowe

synonimy:

wdrożyć się, wprawić się

Cytaty

Podopieczni Jerzego Smasia już zaprawili się w takich potyczkach. Przed dwoma tygodniami pewnie pokonali Pagen Gnojnik.

źródło: NKJP: (ANMI): W Szczucinie ponownie derbowo, Gazeta Krakowska, 2007-04-21

Dawid patrzył na ojca innym wzrokiem i powoli zaczynał rozumieć, że niedostatek, w jakim zaprawiły się całe pokolenia, teraz zapalał jego oczy jakąś straszną gorączką i zaciętością.

źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1975

Ostrowiecki klub na powodzi materialnie ucierpiał okrutnie, ale zaprawił się tak dalece w walce z wodnym żywiołem, że jego zawodnicy czuli się na nasiąkniętej, gąbczastej murawie jak ryby w wodzie.

źródło: NKJP: Ryszard Niemiec: Wodne igrzyska, Gazeta Krakowska, 2001-09-21

Składnia

zaprawić się

w CZYM

2. winem

Definicja

pot.

upić się

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA Jedzenie i jego przygotowanie używki

Relacje znaczeniowe

synonimy:

upić się

Cytaty

Halina z nadmiaru wzruszeń mocno zaprawiła się winem, od czego już się prawie odzwyczaiłem.

źródło: NKJP: Marian Brandys: Dziennik 1972, 1997

Zaprawiwszy się alkoholem, mieszkaniec Siedlisk koło Tuchowa znalazł się na moście nad Białą w pobliskiej Lubaszowej. Gdy zjawili się tam policjanci, pijany z wrażenia wpadł do wody.

źródło: NKJP: (J): Funkcjonariusz-ratownik, Gazeta Krakowska, 2002-07-17

Składnia

zaprawić się

(CZYM)

Data ostatniej modyfikacji: 25.01.2016