ktoś pokiwał głową nad czymś/kimś

[...] wypisałem panu odpowiednie leki - wtrącił lekarz. - Ciekawe tylko, do kogo mam się o nie zwracać? - Receptę przekazałem pana opiekunowi i on zadba o to, żeby były pod ręką. - Aha, już to widzę - mruknął Minus i z politowaniem pokiwał głową nad naiwnością rozmówcy.

źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

Filip, lat 7, znów nie uważał na lekcji. Nauczycielka pokiwała głową nad niesfornym chłopcem. - Jeśli nie weźmiesz się do pracy, Filipie, zadzwonię do twojej mamy - powiedziała.

źródło: NKJP: Włodzimierz Zapart: Nasza mała telenowela, Gazeta Krakowska, 2005-03-16

- Oj, synu, synu - szafarz pokiwał głową nad jego naiwną tępotą.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

Spano długo, wojsku widać się nie spieszyło. Surma zerwał się jak zazwyczaj, zajrzał na dół, czy nie jest potrzebny, pokiwał głową nad chrapiącymi lokatorami stołów i udał się w podwórze.

źródło: NKJP:Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

Zachichotał, pokręcił głową nad moją głupotą.

źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

Koniec z niesmakiem pokręcił głową nad leżącym magiem. Był przekonany, że tamten ma czarny tatuaż Kręgu i bardzo niską rangę. Zresztą, czy kogoś wartościowego wysłano by do tak niewdzięcznego zadania jak tropienie kmiotka po miejskich zaułkach?

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga II, 2002