Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | banialuka |
banialuki |
|
| D. | banialuki |
banialuk |
|
| C. | banialuce |
banialukom |
|
| B. | banialukę |
banialuki |
|
| N. | banialuką |
banialukami |
|
| Ms. | banialuce |
banialukach |
|
| W. | banialuko |
banialuki |
Inne uwagi
Zwykle lm
Pochodzenie
Od: imienia tytułowej postaci romansu Hieronima Morsztyna "Historia ucieszna o zacnej królewnie Banialuce" (przed 1650 r.), a imię to z kolei od nazwy miasta położonego w Bośni i Hercegowinie - Banja Luka.
Definicja
Wymowa
[bańjaluka]
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające
Relacje znaczeniowe
| hiperonimy: | głupstwo |
Połączenia
- opowiadać, pleść banialuki
Cytaty
|
- O żadnych lokalach mieszkalnych w piwnicach mowy być nie może! To są banialuki wymyślane przez wąskie grono spółdzielców. źródło: NKJP: (RAV): Piwniczny problem na Kasprusiach, Dziennik Polski, 2006-06-23 |
|
|
Obawiam się jednak, że ta partia przegra kolejne wybory, jeśli jej liderzy będą pleść podobne banialuki. źródło: NKJP: Andrzej Zagozda: W Polsce roi się od demonów zła..., Gazeta Wyborcza, 1997-12-29 |
|
|
Modne ostatnio, barwnie ilustrowane, popularnonaukowe albumy są zatem dziełami zbawiennymi, o ile oczywiście nie nafaszerowano ich banialukami, od których robaczywieją słabsze umysły. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Pożytki płynące z wiedzy niekoniecznej, Gazeta Wyborcza, 1993-06-23 |
|
|
Ba, jakoś tam do przeżycia jest nawet hucpiarski bełkocik autora, ta banialuka o nieudanym weselisku, czyli o udanej, pełnej bredni i gorzały, zastępczej bibce kilku samców. Cóż, w demokracji każdemu wolno pisać. źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Nasze zero-sero, Dziennik Polski, 2005-03-25 |