UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

oferma

Chronologizacja

1909, "Przegląd Polski", t. 173, 1909.
Wcześniej odnotowane jako tytuł ukraińskiej noweli O. Makoweja ("Historya Uniwersytetu Lwowskiego", t. 2, 1894).

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1, ż

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	oferma	ofermy
D.	ofermy	ofermów oferm

C.	ofermie	ofermom
B.	ofermę	ofermów ofermy
N.	ofermą	ofermami
Ms.	ofermie	ofermach
W.	ofermo	ofermy

Inne uwagi

Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r. ż., D. lm oferm , B. lm ofermy . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B. lm ofermów lub r. ż, D. lm oferm , B. lm ofermy

Pochodzenie

może fr. infirme 'słaby, ułomny'

Definicja

pot. pejorat.

osoba powolna, niezdarna i nieumiejąca poradzić sobie w życiu

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka sprawność i wydolność organizmu

Relacje znaczeniowe

synonimy:

ciamajda, ciamcia, ciamciaramcia, ciapa, ciapcia, ciapciak, ciapek, ciapka, cielęcina, ciemięga, fajtłapa, gapa, kapcan, lebiega, lebioda, łamaga, niedojda, niedorajda, sierota, trąba

Połączenia

ostatnia, skończona, życiowa oferma

Cytaty

	[...] idę jutro na rower. Nie szkodzi, że dwa tygodnie temu, gdy wsiadłam na niego po raz pierwszy od roku, spadłam jak ostatnia oferma i kolana mam poobijane niczym dziesięciolatek. źródło: NKJP: Elżbieta Mosingiewicz: Na dzień dobry, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-06-22
	W szkole uchodził za ofermę, nikt nie darzył go specjalnym szacunkiem, a dziewczynę, w której się podkochiwał, sprzątnął mu sprzed nosa jego najlepszy i jedyny kumpel. źródło: NKJP: Marcin Zasada: Człowiek - pająk uderza po raz trzeci, Dziennik Zachodni, 2007-05-04
	I zostaliście z Tadziem bez grosza na lotnisku jak dwie ofermy otoczone powszechną pogardą. źródło: NKJP: Anna Bojarska: Siostry B., 1996
	Pluliśmy jak szewcy, przewracając stery odzieży, by dobrać coś możliwego, w czym nie przypominalibyśmy ofermów batalionowych. źródło: Henryk Sipowicz-Bogowski: Droga przez piekło: Wilno - Ustronie 1949-1979, 1990 (books.google.pl)
	Wadą LWP było to, iż w przypadku rzeczywistych oferm w PRL-u nie było możliwości pozbycia się ich z wojska. W rezultacie często, kładąc osiągnięcia grupy, byli traktowani w niej wrogo, co prowadziło do samowolnych oddaleń i samobójstw. źródło: NKJP: Internet

Data ostatniej modyfikacji: 21.05.2017