Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
---|---|---|---|
M. | pędziwiatr |
pędziwiatrowie pędziwiatrzy |
ndepr |
pędziwiatry |
depr | ||
D. | pędziwiatra |
pędziwiatrów |
|
C. | pędziwiatrowi |
pędziwiatrom |
|
B. | pędziwiatra |
pędziwiatrów |
|
N. | pędziwiatrem |
pędziwiatrami |
|
Ms. | pędziwiatrze |
pędziwiatrach |
|
W. | pędziwiatrze |
pędziwiatrowie pędziwiatrzy |
ndepr |
pędziwiatry |
depr |
Pochodzenie
Zob. pędzić , wiatr
Definicja
Noty o użyciu
Wyraz często występuje w połączeniu: Struś Pędziwiatr ; jest to polska wersja imienia bohatera popularnego serialu animowanego dla dzieci z serii Zwariowane melodie .
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Usposobienie człowieka określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
Relacje znaczeniowe
synonimy: | wiatropęd |
Cytaty
– Oj, ten nasz ksiądz to pędziwiatr. Wszędzie go pełno, wszystkim się zajmuje, wszystko zorganizuje, dopilnuje. Pogania ludzi, lecz sam też daje z siebie wszystko. źródło: NKJP: Jolanta Grzelak-Hodor: Pod wezwaniem Wszystkich Świętych, Gazeta Krakowska, 2006-09-15 |
|
Bogdan to był pędziwiatr, tylko patrzył, jak tu zwiać z domu. Waldek, przeciwnie, godzinami siedział w swoim pokoju, czytał książki. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Mój przyjaciel zdrajca, 2004 |
|
Ach, ten Igor. Straszny z niego był pędziwiatr. Dziewuchy zmieniał co drugi dzień. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Zakaukazie, Gazeta Wyborcza, 1993-12-17 |
|
Nie należy wczytywać się w inne życiorysy. Każdy musi rozpoznać siebie. Trudno sugerować pędziwiatrowi, aby koczował w jednym miejscu. źródło: NKJP: M. Barwicka: Pasja wina, Tygodnik Ciechanowski, 2007-01-01 |
|
To tu zachodzili wędrowni muzycy, by grać na swoich skrzypkach, harmonijkach, lirach… Przysiadano się zresztą z zaciekawieniem nie tylko do nich, ale do wszelkiej maści pędziwiatrów, którzy przychodząc z daleka, przynosili wieści. źródło: Internet: lisak.net.pl |