Chronologizacja
Odmiana
część mowy: przysłówek
stopień równy | smutno |
---|---|
stopień wyższy | smutniej |
Pochodzenie
1. komuś wyjeżdżać
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
Połączenia
- cholernie, niezmiernie, ogromnie, okropnie, potwornie, przeraźliwie, strasznie; dziwnie smutno
- smutno i ciężko, smutno i przykro, smutno i tęskno, smutno i źle; ciężko i smutno, przykro i smutno
- smutno patrzeć, pomyśleć; opuszczać kogoś/coś, wyjeżdżać; smutno robi się, zrobiło się komuś (na duszy, w sercu)
- bardzo, trochę smutno
Cytaty
- Strasznie mi smutno. Nie wiem, dlaczego ja jestem inna niż inne dziewczyny. Każdy człowiek ma kogoś... coś... choćby jakieś miejsce... a ja? Ja tylko wciąż kogoś żegnam. źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993 |
|
Aj, jaki piękny ogród! Aż smutno patrzeć. Ułany podeptały wszystkie grządki: takie chamy. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955 |
|
Wierzę jednak, że moja kariera w kadrze jeszcze się nie skończyła. Będzie mi smutno wyjechać ze Szwecji, chociaż najgorsze, czyli wyjazd z Polski, mam już za sobą. źródło: NKJP: Dariusz Wołowski: Hokeista NHL Mariusz Czerkawski specjalnie dla „Gazety”, Gazeta Wyborcza, 1993-10-08 |
|
Te pigułki niech pan sobie zażywa, gdyby się robiło smutno. Robert bierze je bez przekonania i chowa do kieszeni; nie jest mu smutno, że będzie musiał umrzeć, żal mu raczej, że tak niewiele żył za życia. źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Senność, 2009 |
|
Wtedy dopiero zrozumiała, że wiele nie zdziałała, najwyżej ośmieszyła się, i zrobiło jej się jeszcze smutniej. „To tak już będzie zawsze? - pomyślała. - Taka obcość, taka obojętność? To przecież okropne!” źródło: NKJP: Zofia Chądzyńska: Przez ciebie, Drabie!, 1995 |
Składnia
(BYĆ) | + | smutno | + |
KOMU +
|
(BYĆ) | + | smutno | + |
(KOMU) +
BEZOKOLICZNIK
|
(BYĆ) | + | smutno | + |
(KOMU) +
że ZDANIE
|
Cz | + | smutno | + |
(KOMU)
|
2. kiwać głową
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
Połączenia
- niezmiernie smutno
- dodać/dodawać, mówić, odpowiedzieć, odrzec, powiedzieć, rzec; kiwać głową, pokiwać głową, popatrzeć, spojrzeć na kogoś, uśmiechnąć się/uśmiechać się, westchnąć smutno
- bardzo smutno
Cytaty
– Tego ja panu nie powiem. Tylko mój ojciec mógłby panu to potwierdzić. Ale, niestety, nie żyje... źródło: NKJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002 |
|
– Pewnie, że przydałyby się te pieniądze. Trzeba węgiel kupić na zimę, sporo idzie też na leki. Mąż czekał na odszkodowanie i się nie doczekał – mówi smutno kobieta. źródło: NKJP: Monika Krężel: Przymusowe czekanie, Trybuna Śląska, 2003-09-29 |
|
Rozmowa ze zbieraczami okazała się męczącym przeżyciem. Pierwszy ze złomiarzy, Andrzej Walburg, spojrzał smutno na komisarza zza szkieł swoich okularów w grubej czarnej oprawce. źródło: NKJP: Tomasz Konatkowski: Nie ma takiego miasta, 2010 |
|
– To prawda – przytaknął i bezwiednie przejechał mi ręką po włosach. – Boję się jednak, że jest już za późno. – Zgarbił się, po czym westchnął smutno i wyszedł, nie obejrzawszy się nawet za siebie. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005 |
|
Uśmiechała się coraz smutniej, już skryta w chłodnym mroku alei [...]. - Żegnaj. Ja ciebie też nie zapomnę - powiedziała szybko i prawie biegiem puściła się w stronę dworu, czując na swoich drżących plecach jego wzrok. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992 |
Składnia
Cz | + | smutno | + |
3. brzmieć
Definicja
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie słownictwo oceniające
Połączenia
- rozpaczliwie smutno
- ciemno i smutno, ponuro i smutno, pusto i smutno, szaro i smutno
- brzmieć, wyglądać; robi się, zrobiło się smutno
- bardzo, trochę smutno
Cytaty
Wracamy, całą drogę słucha swojego pasma. Za oknami jest coraz smutniej, jesienniej, kwitną wrzosy. źródło: NKJP: Bogusława Jędrasik: Gorączka opowiadania wyuzdane, 2007 |
|
Szałas wyglądał smutno, ścianki skrzywiły się, liście okrywających je gałęzi wyschły i poskręcały się, igły pożółkły. źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961 |
|
Niewidoczny dla mnie organista grał sonaty Salomona Rossiego. Stara i teraz, w tym miejscu, jakoś smutno brzmiąca muzyka. źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008 |
|
Na przystanku nikogo, śmietnik się pali. Zapaliłem, ciemno się zrobiło, smutno się zrobiło, deszcz ze śniegiem, dobrze, że nasza wiata ma dach. źródło: NKJP: Michał Witkowski: Margot, 2009 |
|
Dominuje szarość, bo szarzy są ludzie, szare ich nieładne twarze, szary los. Brzydko tu i rozpaczliwie smutno w zadeszczonych zaułkach krakowskiego Kazimierza. źródło: NKJP: Władysław Cybulski: „Szczęśliwy człowiek”, Dziennik Polski, 2001-02-16 |
Składnia
Cz | + | smutno | + |