Chronologizacja
Odmiana
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
| liczba pojedyncza | liczba mnoga | ||
|---|---|---|---|
| M. | intrygantka |
intrygantki |
|
| D. | intrygantki |
intrygantek |
|
| C. | intrygantce |
intrygantkom |
|
| B. | intrygantkę |
intrygantki |
|
| N. | intrygantką |
intrygantkami |
|
| Ms. | intrygantce |
intrygantkach |
|
| W. | intrygantko |
intrygantki |
Pochodzenie
Od: intrygant
Definicja
Wymowa
[intrygantka]
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Zasady współżycia społecznego zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
Relacje znaczeniowe
| synonimy: | manipulantka |
Cytaty
|
Chopin znał tylko jedną jej naturę - tę delikatną i opiekuńczą. Nie przyjmował do wiadomości, że potrafi być okrutną intrygantką. źródło: NKJP: Od ekstazy do bólu, Dziennik Polski, 2000-08-26 |
|
|
Na sejmie 1786 r. wybuchła tzw. afera Marii Dogrumowej - intrygantki, która w 1784 r. usiłowała (bezskutecznie) przekonać osoby z otoczenia króla, że Adam Kazimierz Czartoryski chce go otruć [...]. źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008 |
|
|
Paweł Jasienica w książce „Ostatnia z rodu” zrobił z niej [...] intrygantkę, kobietę podstępną, mistrzynię intryg politycznych. źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: Nawet po śmierci miała pecha, Gazeta Krakowska, 2006-09-15 |
|
|
Tadeusz Korzon, autor Doli i niedoli Jana Sobieskiego (1898), pragnąc swego bohatera przedstawić jako postać bez skazy, całą winę za jego potknięcia zrzucał na przewrotną królową, cudzoziemską intrygantkę. źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002 |
|
|
O ile Rozaneta jest tylko lekkomyślną i nieszczęśliwą dziewczyną, to hrabina przypomina cyniczną intrygantkę - jej zachowanie nie budzi nawet cienia sympatii, jaką skłonni bylibyśmy czasem obdarzać krętactwa innych postaci powieści. źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009 |