UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

rufa

XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł.

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

hol. roef 'budka, daszek nad zejściem pod pokład z tyłu statku'

tylna część obiektu pływającego

CZŁOWIEK I TECHNIKA Transport transport wodny

antonimy:

dziób

stalowa; czarna; ozdobiona; szeroka; wzniesiona rufa
rufa barki, krążownika, liniowca, łodzi, łódki, motorówki, okrętu, parowca, statku, szkunera, tankowca, yachtu, zbiornikowca;
rufa, ster; dziób i rufa
zderzenie rufami
od strony rufy; w pobliżu rufy
latarnia nad rufą
kajuta, korytarz; miejsce na rufie
wysunięty ku rufie
zawieszony nad rufą
umocowany na rufie
rufa płynęła; sterczała; uderzyła w coś
podpłynąć do rufy; przycumować do czyjejś rufy
spoglądać ku rufie
zostawić, pozostawać; niknąć, znikać za rufą
siedzieć, stać; pozostać, umocować coś na rufie; zebrać się na rufie
wysoko na rufie; daleko za rufą

	Łódka tkwiła nieruchomo. Czasem jej rufa odbiła na krótko od brzegu, zdawało się, że przeważy i wyrwie z niewoli dziób. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1992
	[...] Odnalazł Jaśkę na pokładzie w pobliżu rufy. Umościły się z Ziutą pod osłoną nadbudówki, którą wieńczył wysoko mostek kapitański. źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1998
	W epoce brązu statki skandynawskie przypominały już łodzie wikingów - miały wysoko uniesione rufy i dzioby, które wieńczyły spirale lub głowy bajkowych i dzikich stworów. źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Rabusie na smokach, Polityka, 2007-06-02
	Ania zerwała się z ławeczki, uklękła przed Karoliną, siedzącą samotnie na rufie tej chwiejnej łódki i objęła ją. źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Poza nurtem czasu, 1996
	Moździerzowe pociski eksplodują trzydzieści metrów za rufą i czterdzieści metrów przed dziobem statku. źródło: NKJP: Henryk Mąka: Piraci znów atakują, 1995

Data ostatniej modyfikacji: 17.03.2016