UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zauroczyć

Chronologizacja

1842, Józef Jan Lipiński, Piosnki ludu wielkopolskiego, cz. 1, polona.pl

Pochodzenie

Zob. urok

1. partner

Definicja

wywrzeć na kimś takie wrażenie, że ta osoba zaczyna żywić romantyczne uczucia

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Relacje międzyludzkie określenia relacji międzyludzkich

Połączenia

zauroczyć chłopaka, dziewczynę, faceta, mężczyznę
zauroczony kobietą; czyjąś urodą
zakochany i zauroczony
zauroczony mężczyzna

Cytaty

	Nie wiem czy była to miłość od pierwszego wejrzenia, ale spodobaliśmy się sobie od początku i coś między nami zaiskrzyło. Na pewno było to bardzo silne uczucie. Tomek zauroczył mnie swoim uśmiechem, wydał się bardzo sympatyczny, ujął szczerością i życzliwością. źródło: NKJP: Janusz Szegda: Jesteśmy szczęśliwi, Gazeta Krakowska, 2004-06-05
	Co robić, jeśli zauroczył nas szef czy szefowa i to z wzajemnością? źródło: NKJP: M - jak miłość, Gazeta Poznańska, 2002-08-10
	Pani córka go nie kocha, jest nim trochę zauroczona, ale to na pewno nie jest miłość. źródło: NKJP: Tadeusz Woźniak: Jasnowidz odpowiada, Dziennik Bałtycki, 2007-09-01
	Wydaje się, że sztuka dawania i brania najlepiej wychodzi nam w początkowej fazie związku. Wzajemnie zauroczeni chcemy sprawiać sobie jak najwięcej przyjemności, nie rozliczając się przy tym, kto ile dał i zabrał. źródło: NKJP: Dawaj i bierz, Trybuna Śląska, 2004-01-10

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zauroczę	zauroczymy
2 os.	zauroczysz	zauroczycie
3 os.	zauroczy	zauroczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłem +(e)m zauroczył	zauroczyłam +(e)m zauroczyła	zauroczyłom +(e)m zauroczyło	zauroczyliśmy +(e)śmy zauroczyli	zauroczyłyśmy +(e)śmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłeś +(e)ś zauroczył	zauroczyłaś +(e)ś zauroczyła	zauroczyłoś +(e)ś zauroczyło	zauroczyliście +(e)ście zauroczyli	zauroczyłyście +(e)ście zauroczyły
3 os.	zauroczył	zauroczyła	zauroczyło	zauroczyli	zauroczyły

bezosobnik: zauroczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zauroczmy
2 os.	zaurocz	zauroczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłbym bym zauroczył	zauroczyłabym bym zauroczyła	zauroczyłobym bym zauroczyło	zauroczylibyśmy byśmy zauroczyli	zauroczyłybyśmy byśmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłbyś byś zauroczył	zauroczyłabyś byś zauroczyła	zauroczyłobyś byś zauroczyło	zauroczylibyście byście zauroczyli	zauroczyłybyście byście zauroczyły
3 os.	zauroczyłby by zauroczył	zauroczyłaby by zauroczyła	zauroczyłoby by zauroczyło	zauroczyliby by zauroczyli	zauroczyłyby by zauroczyły

bezosobnik: zauroczono by

bezokolicznik: zauroczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zauroczywszy

gerundium: zauroczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zauroczenie	zauroczenia
D.	zauroczenia	zauroczeń
C.	zauroczeniu	zauroczeniom
B.	zauroczenie	zauroczenia
N.	zauroczeniem	zauroczeniami
Ms.	zauroczeniu	zauroczeniach
W.	zauroczenie	zauroczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zauroczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zauroczony	zauroczony	zauroczony	zauroczone	zauroczona
D.	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonej
C.	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonej
B.	zauroczonego	zauroczonego	zauroczony	zauroczone	zauroczoną
N.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczoną
Ms.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zauroczeni	zauroczeni	zauroczone	zauroczone
D.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych
C.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym
B.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczone
N.	zauroczonymi	zauroczonymi	zauroczonymi	zauroczonymi
Ms.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych

odpowiednik aspektowy: uroczyć

Inne uwagi

Zwykle imb

Składnia

zauroczyć

KOGO + (CZYM)

2. o miejscu

Definicja

wprawić w bezkrytyczny zachwyt

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Ocena i wartościowanie wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

	synonimy:	oczarować, zaczarować
	hiperonimy:	zachwycić

Połączenia

zauroczyć publiczność
zauroczony górami, miastem, miejscem, muzyką, pięknem
zauroczone dzieci

Cytaty

	[...] strzelił kilka bramek na wypożyczeniu do pierwszoligowego GKP Gorzów. Zauroczył tym byłego już dyrektora sportowego Arki Piotra Burlikowskiego, który na sezon 2009/2010 postanowił wypożyczyć go do gdyńskiego klubu. źródło: NKJP: Janusz Woźniak: Emil Drozdowicz nie zagra, Dziennik Bałtycki, 2009-09-10
	Twórca Teya, uważa, że piosenka kabaretowa z pomysłem, puentą każdego zauroczy. źródło: NKJP: Marcin Kostaszuk, Polska Głos Wielkopolski, 2007-05-25
	Wtedy to ja może będę na Syberii, bo jestem zauroczony wyrażeniem „stop kran”, które znaczy po rosyjsku „hamulec bezpieczeństwa”. źródło: NKJP: Gabriela Pewińska: Tu jest moje życie, Dziennik Zachodni, 2003-07-04
	Kiedy pierwszy raz odwiedziłem Wdzydze na skraju Kaszub, byłem zauroczony. źródło: NKJP: Słoneczne strony, Gazeta Poznańska, 2004-07-22

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zauroczę	zauroczymy
2 os.	zauroczysz	zauroczycie
3 os.	zauroczy	zauroczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłem +(e)m zauroczył	zauroczyłam +(e)m zauroczyła	zauroczyłom +(e)m zauroczyło	zauroczyliśmy +(e)śmy zauroczyli	zauroczyłyśmy +(e)śmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłeś +(e)ś zauroczył	zauroczyłaś +(e)ś zauroczyła	zauroczyłoś +(e)ś zauroczyło	zauroczyliście +(e)ście zauroczyli	zauroczyłyście +(e)ście zauroczyły
3 os.	zauroczył	zauroczyła	zauroczyło	zauroczyli	zauroczyły

bezosobnik: zauroczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zauroczmy
2 os.	zaurocz	zauroczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłbym bym zauroczył	zauroczyłabym bym zauroczyła	zauroczyłobym bym zauroczyło	zauroczylibyśmy byśmy zauroczyli	zauroczyłybyśmy byśmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłbyś byś zauroczył	zauroczyłabyś byś zauroczyła	zauroczyłobyś byś zauroczyło	zauroczylibyście byście zauroczyli	zauroczyłybyście byście zauroczyły
3 os.	zauroczyłby by zauroczył	zauroczyłaby by zauroczyła	zauroczyłoby by zauroczyło	zauroczyliby by zauroczyli	zauroczyłyby by zauroczyły

bezosobnik: zauroczono by

bezokolicznik: zauroczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zauroczywszy

gerundium: zauroczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zauroczenie	zauroczenia
D.	zauroczenia	zauroczeń
C.	zauroczeniu	zauroczeniom
B.	zauroczenie	zauroczenia
N.	zauroczeniem	zauroczeniami
Ms.	zauroczeniu	zauroczeniach
W.	zauroczenie	zauroczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zauroczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zauroczony	zauroczony	zauroczony	zauroczone	zauroczona
D.	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonej
C.	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonej
B.	zauroczonego	zauroczonego	zauroczony	zauroczone	zauroczoną
N.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczoną
Ms.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zauroczeni	zauroczeni	zauroczone	zauroczone
D.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych
C.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym
B.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczone
N.	zauroczonymi	zauroczonymi	zauroczonymi	zauroczonymi
Ms.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych

odpowiednik aspektowy: uroczyć

Inne uwagi

Zwykle imb

Składnia

zauroczyć

KOGO + (CZYM)

3. czarownica

Definicja

rzucić na kogoś lub coś urok

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja wierzenia i przesądy

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

zaczarować

Połączenia

zauroczyć dziecko

Cytaty

Albo ich zauroczono, albo prześladuje ich jakiś pech [...].

źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Ze złamaną kością, Gazeta Krakowska, 2007-05-04

W jednym z gospodarstw bydło ginęło kolejno [...]. Choroba była jakaś po prostu. Ale znachor w Laskowej, do którego pojechali, powiedział, że zobaczył, że to inny gospodarz zauroczył bydło.

źródło: Michał Łuczewski: Wywiad z profesorem Zbigniewem Tadeuszem Wierzbickim, Wieś i Rolnictwo, 2019 (kwartalnik.irwirpan.waw.pl)

- Nie pozwalam nikomu zbyt długo przyglądać się moim roślinom - mówi pani Teresa. - Niektórzy mają złe oczy i mogą zauroczyć kwiaty, dlatego wiążę czerwone kokardki.

źródło: NKJP: Ogrodnictwo moją pasją, NTN Powiśle, 1999-11-05

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zauroczę	zauroczymy
2 os.	zauroczysz	zauroczycie
3 os.	zauroczy	zauroczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłem +(e)m zauroczył	zauroczyłam +(e)m zauroczyła	zauroczyłom +(e)m zauroczyło	zauroczyliśmy +(e)śmy zauroczyli	zauroczyłyśmy +(e)śmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłeś +(e)ś zauroczył	zauroczyłaś +(e)ś zauroczyła	zauroczyłoś +(e)ś zauroczyło	zauroczyliście +(e)ście zauroczyli	zauroczyłyście +(e)ście zauroczyły
3 os.	zauroczył	zauroczyła	zauroczyło	zauroczyli	zauroczyły

bezosobnik: zauroczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zauroczmy
2 os.	zaurocz	zauroczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłbym bym zauroczył	zauroczyłabym bym zauroczyła	zauroczyłobym bym zauroczyło	zauroczylibyśmy byśmy zauroczyli	zauroczyłybyśmy byśmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłbyś byś zauroczył	zauroczyłabyś byś zauroczyła	zauroczyłobyś byś zauroczyło	zauroczylibyście byście zauroczyli	zauroczyłybyście byście zauroczyły
3 os.	zauroczyłby by zauroczył	zauroczyłaby by zauroczyła	zauroczyłoby by zauroczyło	zauroczyliby by zauroczyli	zauroczyłyby by zauroczyły

bezosobnik: zauroczono by

bezokolicznik: zauroczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zauroczywszy

gerundium: zauroczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zauroczenie	zauroczenia
D.	zauroczenia	zauroczeń
C.	zauroczeniu	zauroczeniom
B.	zauroczenie	zauroczenia
N.	zauroczeniem	zauroczeniami
Ms.	zauroczeniu	zauroczeniach
W.	zauroczenie	zauroczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zauroczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zauroczony	zauroczony	zauroczony	zauroczone	zauroczona
D.	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonego	zauroczonej
C.	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonemu	zauroczonej
B.	zauroczonego	zauroczonego	zauroczony	zauroczone	zauroczoną
N.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczoną
Ms.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zauroczeni	zauroczeni	zauroczone	zauroczone
D.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych
C.	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym	zauroczonym
B.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczone
N.	zauroczonymi	zauroczonymi	zauroczonymi	zauroczonymi
Ms.	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych	zauroczonych

odpowiednik aspektowy: uroczyć

Składnia

zauroczyć

KOGO/CO

4. chwaląc

Definicja

mówiąc o kimś lub o czymś zbyt wcześnie lub zbyt pozytywnie, sprawić, że te słowa przestają być prawdziwe, przez co się szkodzi temu komuś lub czemuś

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE Tradycja wierzenia i przesądy

Cytaty

- Ale ty masz piękne włosy!
- Dziękuję, ale nie chwal tak, bo zauroczysz i nie będą już takie, jakie są.

źródło: Internet: facebook.com/photo

Poza tym wydaje mi się, że jakiś spokojniejszy się zrobił (skończył 3 miesiące), może coś w tym jest, że do 3 miesięcy dziecko ma straszne kolki. Oczywiście odpukać, żebym nie zauroczyła.

źródło: Internet: forum.parenting.pl

- Tfu, żeby nie zauroczyć, ale nasza Mila jak malowanie [...].

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zauroczę	zauroczymy
2 os.	zauroczysz	zauroczycie
3 os.	zauroczy	zauroczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłem +(e)m zauroczył	zauroczyłam +(e)m zauroczyła	zauroczyłom +(e)m zauroczyło	zauroczyliśmy +(e)śmy zauroczyli	zauroczyłyśmy +(e)śmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłeś +(e)ś zauroczył	zauroczyłaś +(e)ś zauroczyła	zauroczyłoś +(e)ś zauroczyło	zauroczyliście +(e)ście zauroczyli	zauroczyłyście +(e)ście zauroczyły
3 os.	zauroczył	zauroczyła	zauroczyło	zauroczyli	zauroczyły

bezosobnik: zauroczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zauroczmy
2 os.	zaurocz	zauroczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłbym bym zauroczył	zauroczyłabym bym zauroczyła	zauroczyłobym bym zauroczyło	zauroczylibyśmy byśmy zauroczyli	zauroczyłybyśmy byśmy zauroczyły
2 os.	zauroczyłbyś byś zauroczył	zauroczyłabyś byś zauroczyła	zauroczyłobyś byś zauroczyło	zauroczylibyście byście zauroczyli	zauroczyłybyście byście zauroczyły
3 os.	zauroczyłby by zauroczył	zauroczyłaby by zauroczyła	zauroczyłoby by zauroczyło	zauroczyliby by zauroczyli	zauroczyłyby by zauroczyły

bezosobnik: zauroczono by

bezokolicznik: zauroczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zauroczywszy

gerundium: zauroczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zauroczenie	zauroczenia
D.	zauroczenia	zauroczeń
C.	zauroczeniu	zauroczeniom
B.	zauroczenie	zauroczenia
N.	zauroczeniem	zauroczeniami
Ms.	zauroczeniu	zauroczeniach
W.	zauroczenie	zauroczenia

odpowiednik aspektowy: uroczyć

Data ostatniej modyfikacji: 22.07.2021