odmiana prawa magdeburskiego, powstała w XIII wieku w Chełmnie i Toruniu, na postawie której lokowano miasta i wsie głównie na Pomorzu, Prusach, Mazowszu, Warmii i Podlasiu
Kwalifikacja tematyczna
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne
Połączenia
lokacja na prawie chełmińskim
nadać (miastu, wsi) prawo chełmińskie lokować (miasto, wieś) na prawie chełmińskim
Cytaty
Pierwszy dokument, w którym wymienia się Piastoszyn (lub Piaseczno Niemieckie) to odnowienie nadania wsi prawa chełmińskiego przez ówczesnego komtura krzyżackiego urzędującego w Tucholi.
źródło: NKJP: Henryk Jabłoński: Jeszcze raz kosznajdrzy, Tygodnik Tucholski, 2003
W 1427 r. z inicjatywy właściciela tutejszych dóbr Jakuba Głowieńskiego książę Ziemowit Mazowiecki lokował miasto na prawie chełmińskim. Miastu przydzielono łąki i pastwiska, a mieszczanie trudnili się rolnictwem, ogrodnictwem i hodowlą jak również rzemiosłem oraz handlem.
W Warszawie karę tę stosowano, jak można przypuszczać, od czasów zaprowadzenia tu prawa chełmińskiego, a więc co najmniej od XIV wieku. Gdy wyodrębniła się jurysdykcja nowomiejska - w kunę i pręgierz wyposażono też Nowe Miasto.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008
W skład ówczesnego księstwa wchodziły miasta Kęty, Żywiec i Wadowice z zamkami w Oświęcimiu i Zatorze. W 1430 miasto przeniesione zostało z prawa polskiego na prawo chełmińskie.