UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

popłakać się

1861, SJPWil

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popłakałem się +(e)m się popłakał	popłakałam się +(e)m się popłakała	popłakałom się +(e)m się popłakało	popłakaliśmy się +(e)śmy się popłakali	popłakałyśmy się +(e)śmy się popłakały
2 os.	popłakałeś się +(e)ś się popłakał	popłakałaś się +(e)ś się popłakała	popłakałoś się +(e)ś się popłakało	popłakaliście się +(e)ście się popłakali	popłakałyście się +(e)ście się popłakały
3 os.	popłakał się	popłakała się	popłakało się	popłakali się	popłakały się

bezosobnik: popłakano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		popłaczmy się
2 os.	popłacz się	popłaczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popłakałbym się bym się popłakał	popłakałabym się bym się popłakała	popłakałobym się bym się popłakało	popłakalibyśmy się byśmy się popłakali	popłakałybyśmy się byśmy się popłakały
2 os.	popłakałbyś się byś się popłakał	popłakałabyś się byś się popłakała	popłakałobyś się byś się popłakało	popłakalibyście się byście się popłakali	popłakałybyście się byście się popłakały
3 os.	popłakałby się by się popłakał	popłakałaby się by się popłakała	popłakałoby się by się popłakało	popłakaliby się by się popłakali	popłakałyby się by się popłakały

bezosobnik: popłakano by się

bezokolicznik: popłakać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: popłakawszy się

gerundium: popłakanie się

rodzaj gramatyczny: dk

Zob. płakać

zacząć płakać wskutek jakiegoś przeżycia psychicznego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA Stany psychiczne człowieka zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego czynności i stany fizjologiczne

synonimy:

załzawić się

	Potem S. deklamował jakiś patriotyczny wiersz Tetmajera i wszyscy popłakali się. źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem: (Francja 1940-1944), 1957
	Zrobił przyjacielowi domu awanturę, zarzucił zdradę przyjaźni i zaufania, aż ten się popłakał. źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Gdyby zamilkły kobiety, 2005
	Do tej pory najzabawniejszym akcentem był twój mail - Gloria popłakała się ze śmiechu, kiedy go przeczytałam na głos. źródło: NKJP: Karolina Macios: Pieskie życie mojego kota, 2009
	[...] potrafi popłakać się z zazdrości, bo jej koleżanka dostała lepszy stopień albo miała ładniejszą sukienkę. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
	Popłakała się na wiadomość o śmierci Terry. - Byłyśmy jak papużki nierozłączki - powtarzała przez łzy. źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

	+	popłakać się	+	z CZEGO
	+	popłakać się	+	na CO

Data ostatniej modyfikacji: 02.02.2017