to, o czym mowa, nie ma danej cechy nawet w najmniejszym stopniu
|
Cygaro już nie dymiło ani trochę.
źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1990
|
|
Ma jeszcze co pić, a głodna nie jest ani trochę, po południu zmęczyła prawie cały kebab.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo. Komedia romantyczna, 2004
|
|
Sally nie czuje się ani trochę lepiej.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek wśród łowców głów, 1996
|
|
Nie wiedziałem, co się dzieje dookoła, i prawdę mówiąc ani trochę mnie to nie obchodziło.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
|
|
Fizycznie ani trochę nie jesteśmy podobne.
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
|
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator limitacji
ani trochę_: negacja Cz., Przysł. st. równy lub wyższy, Przym. st. równy lub wyższy - cecha stopniowalna |
ograniczenia zakresu użycia:
nie: z Przym. st. najwyższy nie: z Przysł. st. najwyższy nie: z hiperbolą
|
szyk: zewnętrzny: zmienny, antepozycja lub postpozycja wewnętrzny: stały |
Data ostatniej modyfikacji: 16.04.2015
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN