część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
lulka
|
lulki
|
|
| D. |
lulki
|
lulek
|
|
|
|
| C. |
lulce
|
lulkom
|
|
| B. |
lulkę
|
lulki
|
|
| N. |
lulką
|
lulkami
|
|
| Ms. |
lulce
|
lulkach
|
|
| W. |
lulko
|
lulki
|
|
tur.
lüle
'rurka, fajka, główka fajki'
przest.
fajka - przedmiot służący do palenia tytoniu
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
używki
|
Ksiądz przymknął powieki, oparł głowę o spękaną kolumienkę, dogasająca lulka leżała na podołku sutanny.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987
|
|
Małą lulkę palił nie tylko Adam Mickiewicz, ale też jego muza, Maryla Wereszczakówna.
źródło: NKJP: Anna Malcer: Pyk, pyk fajeczkę..., Dziennik Bałtycki, 2001-01-13
|
|
Do tej popielniczki zrzucali popiół z papierosów i kiepowali lulki wielcy z przedwojennego świata - goście Jana Kiepury.
źródło: NKJP: Iwona Kamieńska: Kiepura nie palił, ale inni owszem, Gazeta Krakowska, 2001-08-30
|
Data ostatniej modyfikacji: 23.01.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN