część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
wic
|
wice
|
|
D. |
wica
|
wiców
|
|
C. |
wicowi
|
wicom
|
|
B. |
wic
|
wice
|
|
N. |
wicem
|
wicami
|
|
Ms. |
wicu
|
wicach
|
|
W. |
wicu
|
wice
|
|
pot.
historyjka z zabawną puentą, opowiadana dla rozśmieszenia słuchaczy
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka
- śląskie wice
- opowiadać wice
|
Przez ponad dwie godziny bawili się oglądając dopiętą na ostatni guzik inscenizację, słuchając zabawnych wiców i śpiewając stare śląskie przyśpiewki.
źródło: NKJP: E. Wa: U Pauliny na geburstagu, Nowiny Raciborskie nr 10, 2003-03-05
|
|
Cały czas śląskimi wicami zabawiali publiczność Jerzy Komor (sceniczny Jorguś Rzympoła) i Edward Przybyła (Edek Tyrpała).
źródło: NKJP: Anna Dziedzic: Sztuka skubania, Dziennik Zachodni, 2001-04-14
|
|
- On jeden jedyny był zawsze poważny. Nigdy nie dowcipkował, nie opowiadał wiców ani anegdot o innych artystach [...].
źródło: NKJP: Helena nad Krakowem, Dziennik Polski, 2000-12-22
|
Data ostatniej modyfikacji: 19.08.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN