w sposób świadczący o tym, że ktoś pozostaje z kimś w bliskich stosunkach, pozwalających na traktowanie się bezpośrednio i bez ceremonii
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
|
– Strasznie pan zapracowany! – zadrwiła kiedyś poufale.
źródło: NKJP: Włodzimierz Kowalewski: Światło i lęk, 2003
|
|
Poklepała mnie poufale po ramieniu i złapała za brodę, zmuszając do spojrzenia jej prosto w oczy.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
|
|
Otworzyła sobie bez pukania i nie czekając na zgodę gospodarza, przywitała się poufale, jak ze starym znajomym.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
|
Data ostatniej modyfikacji: 12.07.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN