część mowy: operator metapredykatywny
pot.
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym choć nie jest duża, to jest zauważalna
|
- Może jednak byłby pan łaskaw poprosić kelnerkę - powiedziała z lekka zniecierpliwiona.
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Traktat o łuskaniu fasoli, 2007
|
|
Powierzchnia cieczy uspokoiła się i odzyskała swą pierwotną, mlecznobiałą, z lekka opalizującą barwę.
źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
|
|
- Brygido, czyżbyś w ogóle się nie ucieszyła? - spytał, przywołując na twarz chłopięcy, z lekka łobuzerski uśmieszek, jakim zazwyczaj ją rozbrajał.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
|
|
Już mi się zaczynało kręcić z lekka w głowie.
źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010
|
z lekka _ Cz., Przym. st. równy lub wyższy, Przysł. st. równy lub wyższy, rzadziej Rz. M. - cecha stopniowalna |
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 17.01.2019
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN