ktoś uczestniczy w dziecięcej zabawie, której uczestnik jest zobowiązany zawsze mieć przy sobie liść lub inną część rośliny koloru zielonego i okazywać to na wezwanie innego uczestnika gry
Kwalifikacja tematyczna
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
gry i zabawy
Cytaty
Wiosną grano w „zielone”, a ten, kto nie miał zielonego (np. kwiatka lub liścia) lub je zgubił, przegrywał i musiał całować zwycięzcę. Podobnych gier towarzyskich było bardzo dużo, bawili się w nie starzy i młodzi [...].
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych : praca zbiorowa, 2004
Od Jacka dostałem pierwszy aparat fotograficzny. Pamiętam jego żonę Grażkę, piękną panią, z którą graliśmy w zielone na cukierki - wspomina Wajrak.
źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Wołający z puszczy, Polityka, 2007-12-27
Myśmy grali w zielone nawet z naszą wychowawczynią.
źródło: Internet: koszyk-bet.blogspot.com
W maju zieleń wybuchała już na dobre, nieodwołalnie i szczodrze. I zaczynała się gra w zielone - trochę dziewczyńska, ale uprawiana też przez chłopców, jedynie najmłodszych, z niższych klas szkoły podstawowej, i to z odrobiną wstydu. Zawsze należało mieć przy sobie odrobinę zieleni - listek, trawkę, aby na pytanie „Masz zielone?”, wyciągnąć zieloność z kieszeni i pokazać niczym dowód osobisty milicjantowi.
źródło: NKJP: Gra w zielone, Dziennik Polski, 2002-05-04