-
pot.
coś, co jest nieważne, nieprawdziwe lub pozbawione sensu
-
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające
-
- bzdury i dyrdymały
- opowiadać, pisać dyrdymały
-
|
Nie jest do końca dyrdymałą, gdy Rolling Stonesom zaczniemy przypisywać życie bez kresu. Często nazywa się ich “wiecznie żywymi”.
źródło: NKJP: Zdzisław Smektała: Jazz dla Mass, Gazeta Wrocławska, 2003-07-26
|
|
Po wyjściu żołnierzy wyznaczonych do sztandaru zaczyna się przysięga - zdejmujemy czapki i podnosimy prawe dłonie [...]. Jeszcze tylko przemówienia, podziękowania i inne dyrdymały.
źródło: NKJP: Marek Ciesielski, Paweł Siekański, Arkadiusz Znojek: 540 DDC, czyli jakie jest wojsko, 2000
|
|
Eugeniuszu, nie praw mi dyrdymał o oczywistych rzeczach.
źródło: NKJP: Internet
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
dyrdymała
|
dyrdymały
|
|
D. |
dyrdymały
|
dyrdymał
|
|
|
|
C. |
dyrdymale
|
dyrdymałom
|
|
B. |
dyrdymałę
|
dyrdymały
|
|
N. |
dyrdymałą
|
dyrdymałami
|
|
Ms. |
dyrdymale
|
dyrdymałach
|
|
W. |
dyrdymało
|
dyrdymały
|
|
Inne uwagi
Zwykle lm
-
|
+ |
dyrdymała |
+ |
|
-
Pochodzenie niejasne. Bańk. z powątpiewaniem przywołuje fr. dire du mai 'powiedzieć źle o kimś'. Może od pol. dyrdać 'iść szybko, podbiegać małymi kroczkami', a dalej z *psł. dъrdati 'targać, szarpać, drzeć; iść szybko', także 'turkotać, trajkotać, terkotać' (Fałowski SEPP), co także nie jest wystarczająco uzasadnione.
CHRONOLOGIZACJA:
1887,
Kolce, nr 30, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 25.10.2022