-
4.
coś, czego nie umiemy poznać, wyjaśnić lub zrozumieć -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
- nieodgadniona tajemnica
- tajemnica śmierci, wszechświata, zła; eucharystii
- klucz do tajemnicy
- przeniknąć, rozwikłać; stanowić tajemnicę
- być tajemnicą
-
Sens indywidualnego istnienia był nieodgadnioną tajemnicą, jedyne, czego ludzie mogli być pewni, to śmierć.
źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik (red.): Gotycyzm i groza w kulturze, 2003
[...] każda kultura to próba przeniknięcia tajemnicy świata, a zwłaszcza osoby ludzkiej, każda jest formą wyrażenia ponadczasowego wymiaru życia ludzkiego.
źródło: NKJP: Prawa człowieka, prawa narodu, Gazeta Wyborcza, 1995-10-06
Pozytywny wiek XIX podchodzi do fantazmatów gadających głów i chodzących tułowi naukowo. Chce wydrzeć tajemnicę śmierci i zajrzeć na drugą stronę nieba.
źródło: NKJP: Tadeusz Komendant: Gadające głowy, Gazeta Wyborcza - Magazyn, 1997-02-12
Była to jedna z niepojętych tajemnic natury.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tajemnica
tajemnice
D. tajemnicy
tajemnic
C. tajemnicy
tajemnicom
B. tajemnicę
tajemnice
N. tajemnicą
tajemnicami
Ms. tajemnicy
tajemnicach
W. tajemnico
tajemnice
-
+ tajemnica + (CZEGO) -
Od tajemny (zob.) z przyrostkiem -ica