skamleć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. narzekać na coś lub kogoś przysparzającego mówiącemu kłopotów, tak że emocjonalna reakcja jest silnie uzewnętrzniana głosem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	synonimy:	biadolić jęczeć skamlać skamłać skomlić skowyczeć skwierczeć
	hiperonimy:	narzekać

Nikt nie będzie chciał słuchać, jak zaczniesz skamleć, że musisz jechać, bo szef się wścieknie.

źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004

„Powiedz, dlaczego mi to zrobiłaś?!” - jak on skamle, ten twój mąż, Siostro.

źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skamlałem +(e)m skamlał	skamlałam +(e)m skamlała	skamlałom +(e)m skamlało	skamleliśmy +(e)śmy skamleli	skamlałyśmy +(e)śmy skamlały
2 os.	skamlałeś +(e)ś skamlał	skamlałaś +(e)ś skamlała	skamlałoś +(e)ś skamlało	skamleliście +(e)ście skamleli	skamlałyście +(e)ście skamlały
3 os.	skamlał	skamlała	skamlało	skamleli	skamlały

bezosobnik: skamlano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę skamlał będę skamleć	będę skamlała będę skamleć	będę skamlało będę skamleć	będziemy skamleli będziemy skamleć	będziemy skamlały będziemy skamleć
2 os.	będziesz skamlał będziesz skamleć	będziesz skamlała będziesz skamleć	będziesz skamlało będziesz skamleć	będziecie skamleli będziecie skamleć	będziecie skamlały będziecie skamleć
3 os.	będzie skamlał będzie skamleć	będzie skamlała będzie skamleć	będzie skamlało będzie skamleć	będą skamleli będą skamleć	będą skamlały będą skamleć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skamlajmy
2 os.	skamlaj	skamlajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skamlałbym bym skamlał	skamlałabym bym skamlała	skamlałobym bym skamlało	skamlelibyśmy byśmy skamleli	skamlałybyśmy byśmy skamlały
2 os.	skamlałbyś byś skamlał	skamlałabyś byś skamlała	skamlałobyś byś skamlało	skamlelibyście byście skamleli	skamlałybyście byście skamlały
3 os.	skamlałby by skamlał	skamlałaby by skamlała	skamlałoby by skamlało	skamleliby by skamleli	skamlałyby by skamlały

bezosobnik: skamlano by

bezokolicznik: skamleć

imiesłów przysłówkowy współczesny: skamląc

gerundium: skamlenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: skamlący

	+	skamleć	+	że ZDANIE
	+	skamleć	+	MOWA WPROST