zniszczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

przestać nadawać się do użytku lub przestać istnieć

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

	Mój płaszcz zupełnie się zniszczył, w kilku miejscach rozdarł się i wyłaziła z niego watolina. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Hiszpańskie oczy, 1990
	Żeby fryzura nie zniszczyła się w czasie wieczornych tańców, wskazane jest użycie żelu, pianki lub lakieru. źródło: NKJP: IC: Pełny luz w kolorze blond, Trybuna Śląska, 2001-11-30
	Dywany z polipropylenu są najtańsze, ale i najmniej trwałe. Mocno i niewłaściwie użytkowane zniszczą się już po 2-3 latach. źródło: NKJP: Podłoga marzeń, Dziennik Polski, 2001-02-28
	- Ciekawe, co też się stało z lornetką? - zapytała babka zdumiewająco pogodnym tonem. - Wpadła nam do rzeki i zniszczyła się. Całkiem się zniszczyła... źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Moje pierwsze samobójstwo i dziewięć innych opowieści, 2006
	- Planujemy remont chodnika przy ulicy Krakowskiej [...] oraz remont chodnika przy ulicy Jeżowskiej. Naprawione zostaną również chodniki, które zniszczyły się w czasie zimy. źródło: NKJP: (ec): Publicznie wyremontują chodniki, Dziennik Łódzki, 2004-03-16

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniszczyłem się +(e)m się zniszczył	zniszczyłam się +(e)m się zniszczyła	zniszczyłom się +(e)m się zniszczyło	zniszczyliśmy się +(e)śmy się zniszczyli	zniszczyłyśmy się +(e)śmy się zniszczyły
2 os.	zniszczyłeś się +(e)ś się zniszczył	zniszczyłaś się +(e)ś się zniszczyła	zniszczyłoś się +(e)ś się zniszczyło	zniszczyliście się +(e)ście się zniszczyli	zniszczyłyście się +(e)ście się zniszczyły
3 os.	zniszczył się	zniszczyła się	zniszczyło się	zniszczyli się	zniszczyły się

bezosobnik: zniszczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zniszczmy się
2 os.	zniszcz się	zniszczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniszczyłbym się bym się zniszczył	zniszczyłabym się bym się zniszczyła	zniszczyłobym się bym się zniszczyło	zniszczylibyśmy się byśmy się zniszczyli	zniszczyłybyśmy się byśmy się zniszczyły
2 os.	zniszczyłbyś się byś się zniszczył	zniszczyłabyś się byś się zniszczyła	zniszczyłobyś się byś się zniszczyło	zniszczylibyście się byście się zniszczyli	zniszczyłybyście się byście się zniszczyły
3 os.	zniszczyłby się by się zniszczył	zniszczyłaby się by się zniszczyła	zniszczyłoby się by się zniszczyło	zniszczyliby się by się zniszczyli	zniszczyłyby się by się zniszczyły

bezosobnik: zniszczono by się

bezokolicznik: zniszczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zniszczywszy się

gerundium: zniszczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: niszczyć się

Zob. niszczyć