-
3.
duża ilość czegoś skierowana ku czemuś lub komuś przeznaczona na określony cel -
KATEGORIE FIZYCZNE
Ilość, liczby i liczenie
ogólne określenia ilości -
- szeroki strumień; strumień kredytowy; świetlny; strumienie finansowe, pieniężne; podatkowe; gospodarcze
- strumień danych; dochodów, gotówki, pieniędzy; środków; świadczeń; energii, gazu, nafty; powietrza; ciepła, światła; towarów; strumienie informacji
- skierować/kierować strumień czegoś na coś; rozszerzenie strumienia; przekierowanie strumieni
- oblewanie; sterowanie strumieniem czegoś
-
Pracownicy samorządowi, żyjąc na co dzień w środowisku ludzi, których problemy rozwiązują w swojej pracy, znają najdokładniej ich troski i nadzieje. Nierzadko też to oni są właśnie pierwszą instancją, na którą kieruje się strumień społecznego niezadowolenia.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 22.04.1999
Z plaży popłynął ku nam strumień plugawych przekleństw, oraz przykre wizje naszego losu przekazywane wprost do mózgu - rozrywanie, topienie w odchodach, duszenie własnymi wnętrznościami wpychanymi do gardła...
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
W bazylice wobec tego otwarto obok drugie drzwi, ad hoc uznane za równie symboliczne jak te, które w noc wigilijną otworzył papież, i tamtędy skierowano drugi, równoległy strumień młodych pielgrzymów.
źródło: NKJP: Pojednanie w upale, Dziennik Polski - Kraków, 2000-08-18
Głównymi adresatami strumienia państwowych pieniędzy mają być rodzina, rzemiosło, branża budowlana, a także sektor badawczy.
źródło: NKJP: Jak podzielić to ciastko, Trybuna, 2006
Na razie Joasia i Bartek oblewani strumieniami barwnych świateł tańczą w rytmie funky, my zaś przy barze sączymy tequilę, spracowani po ciężkim, warszawskim dniu.
źródło: NKJP: Podróże, Cosmopolitan nr 03, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. strumień
strumienie
D. strumienia
strumieni
C. strumieniowi
strumieniom
B. strumień
strumienie
N. strumieniem
strumieniami
Ms. strumieniu
strumieniach
W. strumieniu
strumienie
-
+ strumień + CZEGO -
psł. *strumy, *strumene (B: *strumenь) 'to, co ciecze, płynie' > 'potok, ruczaj, struga'
Od pie. pierwiastka *sreu̯- 'płynąć, ciec' (z regularnym słowiańskim wstawnym -t-, por. struga ), z przyrostkiem *-men-.