wtrącać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wpływać na przebieg czegoś wbrew woli zainteresowanych

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	wkrochmalać się
	hiperonimy:	włączać się

	- Uwielbiacie rządzić, wtrącać się do polityki, wścibiać wszędy nosy i wtykać paluchy. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	On ma swoje życie, a ja swoje. Nie pozwolę już więcej, żeby się wtrącał. Nikt nie ma prawa wtrącać się do mojego życia! źródło: NKJP: Michał Bielecki: Siostra Komandosa, 1997
	Lubiły ją synowe i szanowali zięciowie, ponieważ nigdy nie wtrącała się nawet do niezbyt udanych małżeństw, nie pozwalała sobie na żadne uwagi ani pouczenia. źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
	Nie, nie było tak. Wojtek nie próbował wtrącać się w moje zarządzanie biurem. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
	Ona zawsze wtrącała się w czyjeś życie. [...] Udzielała porad małżeńskich, jak należy wychowywać dzieci. W poradach medycznych i prawnych też była ekspertem. źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtrącałem się +(e)m się wtrącał	wtrącałam się +(e)m się wtrącała	wtrącałom się +(e)m się wtrącało	wtrącaliśmy się +(e)śmy się wtrącali	wtrącałyśmy się +(e)śmy się wtrącały
2 os.	wtrącałeś się +(e)ś się wtrącał	wtrącałaś się +(e)ś się wtrącała	wtrącałoś się +(e)ś się wtrącało	wtrącaliście się +(e)ście się wtrącali	wtrącałyście się +(e)ście się wtrącały
3 os.	wtrącał się	wtrącała się	wtrącało się	wtrącali się	wtrącały się

bezosobnik: wtrącano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się wtrącał będę się wtrącać	będę się wtrącała będę się wtrącać	będę się wtrącało będę się wtrącać	będziemy się wtrącali będziemy się wtrącać	będziemy się wtrącały będziemy się wtrącać
2 os.	będziesz się wtrącał będziesz się wtrącać	będziesz się wtrącała będziesz się wtrącać	będziesz się wtrącało będziesz się wtrącać	będziecie się wtrącali będziecie się wtrącać	będziecie się wtrącały będziecie się wtrącać
3 os.	będzie się wtrącał będzie się wtrącać	będzie się wtrącała będzie się wtrącać	będzie się wtrącało będzie się wtrącać	będą się wtrącali będą się wtrącać	będą się wtrącały będą się wtrącać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wtrącajmy się
2 os.	wtrącaj się	wtrącajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wtrącałbym się bym się wtrącał	wtrącałabym się bym się wtrącała	wtrącałobym się bym się wtrącało	wtrącalibyśmy się byśmy się wtrącali	wtrącałybyśmy się byśmy się wtrącały
2 os.	wtrącałbyś się byś się wtrącał	wtrącałabyś się byś się wtrącała	wtrącałobyś się byś się wtrącało	wtrącalibyście się byście się wtrącali	wtrącałybyście się byście się wtrącały
3 os.	wtrącałby się by się wtrącał	wtrącałaby się by się wtrącała	wtrącałoby się by się wtrącało	wtrącaliby się by się wtrącali	wtrącałyby się by się wtrącały

bezosobnik: wtrącano by się

bezokolicznik: wtrącać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: wtrącając się

gerundium: wtrącanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wtrącający się

odpowiednik aspektowy: wtrącić się

+

wtrącać się

+

do CZEGO | w CO

Zob. trącić