odsunąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

zerwać związek z kimś lub czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

odwrócić się

	Dla Pawłowskiego nominacja Grzegorzewskiego jest „odsuniętą w czasie konsekwencją” zmian, jakie zaszły w polskim teatrze na przełomie lat 80. i 90., kiedy to artyści po nieudanych kontredansach z polityką odsunęli się od niej na zawsze. źródło: NKJP: Piotr Gruszczyński: Polska komedia, Gazeta Wyborcza, 1997-03-13
	Gdy wrócił, koledzy z pracy odsunęli się od niego. - Byłem izolowany towarzysko - wyjaśnia. Nie zapraszali go na imieniny, nie rozdawali kart do gry, nie pytali: - Strzelisz piwko? źródło: NKJP: Mariusz Szczygieł: Klatka, Gazeta Wyborcza, 1992-04-25
	Jak często w takich przypadkach bywa, od zespołu odsunęło się wielu starych wielbicieli, uznających, że ich idole się sprzedali. źródło: NKJP: Jacek Walewski: Bękarty wydawnicze, Esensja, 2009-10-12
	Zbigniew Preisner, jeden z najsłynniejszych polskich kompozytorów muzyki filmowej, związany przez lata z Piwnicą pod Baranami, po premierze utworu „Requiem dla mojego przyjaciela”, dedykowanego Krzysztofowi Kieślowskiemu, odsunął się od muzycznego życia Krakowa. Wybiera własne ścieżki. źródło: NKJP: Katarzyna Janowska: Boskie rejony, Polityka, 2001-06-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsunąłem się +(e)m się odsunął	odsunęłam się +(e)m się odsunęła	odsunęłom się +(e)m się odsunęło	odsunęliśmy się +(e)śmy się odsunęli	odsunęłyśmy się +(e)śmy się odsunęły
2 os.	odsunąłeś się +(e)ś się odsunął	odsunęłaś się +(e)ś się odsunęła	odsunęłoś się +(e)ś się odsunęło	odsunęliście się +(e)ście się odsunęli	odsunęłyście się +(e)ście się odsunęły
3 os.	odsunął się	odsunęła się	odsunęło się	odsunęli się	odsunęły się

bezosobnik: odsunięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odsuńmy się
2 os.	odsuń się	odsuńcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odsunąłbym się bym się odsunął	odsunęłabym się bym się odsunęła	odsunęłobym się bym się odsunęło	odsunęlibyśmy się byśmy się odsunęli	odsunęłybyśmy się byśmy się odsunęły
2 os.	odsunąłbyś się byś się odsunął	odsunęłabyś się byś się odsunęła	odsunęłobyś się byś się odsunęło	odsunęlibyście się byście się odsunęli	odsunęłybyście się byście się odsunęły
3 os.	odsunąłby się by się odsunął	odsunęłaby się by się odsunęła	odsunęłoby się by się odsunęło	odsunęliby się by się odsunęli	odsunęłyby się by się odsunęły

bezosobnik: odsunięto by się

bezokolicznik: odsunąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odsunąwszy się

gerundium: odsunięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: odsuwać się

Rz_osobowy

+

odsunąć się

+

od KOGO/CZEGO

Zob. sunąć