zbłądzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. zabłądzić - nieoczekiwanie dotrzeć do określonego miejsca

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Mówiono, że zbłądził do Hiszpanii, gdy porzuciła go ukochana, pukiel jej włosów nosił zawsze przy sobie, przewiązany czerwoną tasiemką.

źródło: NKJP: Waldemar Borzestowski: Bulterier Samson i ja, 2008

Ona zbłądziła w to miejsce za zielem, on z gąszczu cicho się wysunął, stąpając bezszelestnie jak polujący ryś.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbłądziłem +(e)m zbłądził	zbłądziłam +(e)m zbłądziła	zbłądziłom +(e)m zbłądziło	zbłądziliśmy +(e)śmy zbłądzili	zbłądziłyśmy +(e)śmy zbłądziły
2 os.	zbłądziłeś +(e)ś zbłądził	zbłądziłaś +(e)ś zbłądziła	zbłądziłoś +(e)ś zbłądziło	zbłądziliście +(e)ście zbłądzili	zbłądziłyście +(e)ście zbłądziły
3 os.	zbłądził	zbłądziła	zbłądziło	zbłądzili	zbłądziły

bezosobnik: zbłądzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zbłądźmy
2 os.	zbłądź	zbłądźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zbłądziłbym bym zbłądził	zbłądziłabym bym zbłądziła	zbłądziłobym bym zbłądziło	zbłądzilibyśmy byśmy zbłądzili	zbłądziłybyśmy byśmy zbłądziły
2 os.	zbłądziłbyś byś zbłądził	zbłądziłabyś byś zbłądziła	zbłądziłobyś byś zbłądziło	zbłądzilibyście byście zbłądzili	zbłądziłybyście byście zbłądziły
3 os.	zbłądziłby by zbłądził	zbłądziłaby by zbłądziła	zbłądziłoby by zbłądziło	zbłądziliby by zbłądzili	zbłądziłyby by zbłądziły

bezosobnik: zbłądzono by

bezokolicznik: zbłądzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zbłądziwszy

gerundium: zbłądzenie

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_osobowy

+

zbłądzić

+

DOKĄD

Zob. błądzić