czarować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

przedstawiać coś w sposób niezgodny z rzeczywistością i przesadnie pozytywny, aby wywołać u odbiorcy dobre samopoczucie lub osiągnąć jakąś korzyść

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	To nie był żaden Don Juan, na którego widok kobieta by mdlała. [...] Miał dwadzieścia kilka lat, wzrostu niewiele ponad 160 cm, pospolitą twarz [...]. Na co dzień niechlujny, jedynie jak pozował u fotografa, to robił się na amanta filmowego. I tymi zdjęciami czarował dziewczyny. źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Obiecywał kolorowe życie, Gazeta Krakowska, 2002-02-23
	Psycholodzy mają dla medyków podstawową radę: nie czarujcie, że przejście przez chorobę jest przyjemne i łatwe. źródło: NKJP: Paweł Walewski: Gorycz zwycięstwa, Polityka, 2007-03-31
	Mógłbym was czarować, mógłbym wymyślać tysiące logicznych i prawdopodobnych powodów. Lecz odpowiem szczerze [...]. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 1974
	[...] niech pan mnie nie czaruje. Jestem przekonany, że znał pan doskonale plan przedwyborczego terroryzowania ludzi w Müssen. źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
	Nie lubię być oszukiwana i czarowana, że kupuję taniej coś, co wcale tańsze nie jest. źródło: NKJP: Dariusz Doliński, Barbara Wocianiec: Jajeczko do kontroli, Nowa Trybuna Opolska, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	czarowałem +(e)m czarował	czarowałam +(e)m czarowała	czarowałom +(e)m czarowało	czarowaliśmy +(e)śmy czarowali	czarowałyśmy +(e)śmy czarowały
2 os.	czarowałeś +(e)ś czarował	czarowałaś +(e)ś czarowała	czarowałoś +(e)ś czarowało	czarowaliście +(e)ście czarowali	czarowałyście +(e)ście czarowały
3 os.	czarował	czarowała	czarowało	czarowali	czarowały

bezosobnik: czarowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę czarował będę czarować	będę czarowała będę czarować	będę czarowało będę czarować	będziemy czarowali będziemy czarować	będziemy czarowały będziemy czarować
2 os.	będziesz czarował będziesz czarować	będziesz czarowała będziesz czarować	będziesz czarowało będziesz czarować	będziecie czarowali będziecie czarować	będziecie czarowały będziecie czarować
3 os.	będzie czarował będzie czarować	będzie czarowała będzie czarować	będzie czarowało będzie czarować	będą czarowali będą czarować	będą czarowały będą czarować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		czarujmy
2 os.	czaruj	czarujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	czarowałbym bym czarował	czarowałabym bym czarowała	czarowałobym bym czarowało	czarowalibyśmy byśmy czarowali	czarowałybyśmy byśmy czarowały
2 os.	czarowałbyś byś czarował	czarowałabyś byś czarowała	czarowałobyś byś czarowało	czarowalibyście byście czarowali	czarowałybyście byście czarowały
3 os.	czarowałby by czarował	czarowałaby by czarowała	czarowałoby by czarowało	czarowaliby by czarowali	czarowałyby by czarowały

bezosobnik: czarowano by

bezokolicznik: czarować

imiesłów przysłówkowy współczesny: czarując

gerundium: czarowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: czarujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: czarowany

	+	czarować	+	(KOGO)
	+	czarować	+	(KOGO) + że ZDANIE

psł. *čarovati 'czynić czary, wykonywać praktyki magiczne, rzucać uroki'